Medida da irracionalidade

unha medida da irracionalidade dun número real x é unha medida do perto que se pode aproximar mediante racionais
(Redirección desde «Medida de irracionalidade»)

En matemáticas, unha medida da irracionalidade dun número real é unha medida do "preto" que se pode aproximar mediante racionais.

Aproximacións racionais á raíz cadrada de 2.

Se unha función , definida para , toma valores reais positivos e é estritamente decrecentes en ambas as variábeis, considere a seguinte desigualdade:

para un número real dado e números racionais con . Definimos como o conxunto de todos os para o que só un número finito de existen, de forma que se satisfaga a desigualdade. Entón chámase unha medida da irracionalidade de eb relación a Se non hai tal e o conxunto está baleiro, dise que ten unha medida de irracionalidade infinita .

En consecuencia, a desigualdade

ten como moito só un número finito de solucións para tódolos .

Expoñente da irracionalidade

editar

O expoñente de irracionalidade ou medida de irracionalidade de Liouville-Roth vén dado pola función , unha definición que adapta a definición dos números de Liouville, o expoñente de irracionalidade   defínese para números reais   sendo o supremo do conxunto de   tal que se satisfán as desigualdades   por un número infinito de pares de enteiros primos   con  .[1][2]:246

Por calquera valor  , o conxunto infinito de todos os racionais   que satisfán a desigualdade anterior producen boas aproximacións de  . Pola contra, se  , entón hai como moito infinitamente moitos coprimos   con   que satisfán a desigualdade.

Por exemplo, sempre que unha aproximación racional   con    cifras decimais exactas, entón

 

para calquera  , agás como máximo un número finito de pares "afortunados"  .

Un número   con expoñente de irracionalidade   chámase número diofantiano,[3] mentres que os números con   chámanse números de Liouville.

Corolarios

editar

Os números racionais teñen un expoñente de irracionalidade 1, mentres que (como consecuencia do teorema da aproximación de Dirichlet) todo número irracional ten un expoñente de irracionalidade polo menos 2.

Por outra banda, unha aplicación do lema de Borel-Cantelli mostra que case todos os números, incluídos todos os números irracionais alxébricos, teñen un expoñente de irracionalidade exactamente igual a 2.[2] :246

Temos   para números reais   e números racionais   e  . Se para algúns   temos  , entón dedúcese que  .[4]:368 

Para un número real   dado pola súa expansión de fracción continua simple   con converxentes   cúmprese:

 

Se temos que o   e   para algúns números reais positivos  , entón podemos estabelecer un límite superior para o expoñente de irracionalidade de   con: [5]

 

Límites coñecidos

editar
  • Se   é racional.
  • Se   é alxébrico de grao > 1.
  • Se   é trascendental.

Para a maioría dos números transcendentais, non se coñece o valor exacto do seu expoñente de irracionalidade.[4] A continuación móstrase unha táboa de límites superiores e inferiores coñecidos.

Número   Expoñente da irracionalidade   Notas
Límite inferior Límite superior
Número racional   con   1 Todo número racional   ten un expoñente de irracionalidade de exactamente 1.
Número alxébrico irracional   2 Polo Teorema de Roth o expoñente de irracionalidade de calquera número alxébrico irracional é exactamente 2. Exemplos inclúen raíces cadradas e o número áureo  .
  2 Se os elementos   da expansión simple da fracción continua dun número irracional   están limitados por encima de   por un polinomio arbitrario  , entón o seu expoñente de irracionalidade é  .

Os exemplos inclúen números nos que as fraccións continuas se comportan de forma previsíbel como

  e .

  2
  2
  con   2  con  , ten termos de fracción continua que non superan unha constante fixa.[6][7]
  con  [8] 2   onde   é a secuencia de Thue-Morse e . Ver Constante de Prouhet-Thue-Morse .
 [9][10] 2 3.57455... Hai outros números da forma   para os que se coñecen os límites dos seus expoñentes de irracionalidade.[11][12][13]
 [9][14] 2 5.11620...
 [15] 2 3.43506... Hai moitos outros números da forma  para os que se coñecen límites no seu expoñente de irracionalidade.[15] Este é o caso de  .
 [16][17] 2 4.60105... Hai moitos outros números da forma   para os que se coñecen límites no seu expoñente de irracionalidade.[16] Este é o caso de  .
 [9][18] 2 7.10320... Probouse que se a Serie Flint Hills   (onde n está en radiáns) converxe daquela o expoñente de irracionalidade de   é como moito  [19][20] e que se diverxe o expoñente de irracionalidade é como mínimo  .[21]
 [9][22] 2 5.09541...   e   son linearmente dependentes sobre  .
 [23] 2 9.27204... Hai moitos outros números da forma   para os que se coñecen límites no seu expoñente de irracionalidade.[24][25]
 [26] 2 5.94202...
Constante de Apéry  [9] 2 5.51389...
 [27] 2 10330
Constante de Cahen  [28] 3
Constante de Champernowne   ien base  [29]   Examplos inclúen  
Números de Liouville     Os números de Liouville son precisamente aqueles números que teñen un expoñente de irracionalidade infinito.[2]:248
  1. Parshin, A. N.; Shafarevich, I. R. (2013-03-09). Number Theory IV: Transcendental Numbers (en inglés). Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-662-03644-0. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Bugeaud, Yann (2012). Distribution modulo one and Diophantine approximation. Cambridge Tracts in Mathematics 193. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-11169-0. MR 2953186. Zbl 1260.11001. doi:10.1017/CBO9781139017732. 
  3. Tao, Terence (2009). "245B, Notes 9: The Baire category theorem and its Banach space consequences". What's new. Consultado o 2024-09-08. 
  4. 4,0 4,1 Borwein, Jonathan M. (1987). Pi and the AGM: A Study in Analytic Number Theory and Computational Complexity. Wiley. 
  5. Chudnovsky, G. V. (1982). "Hermite-padé approximations to exponential functions and elementary estimates of the measure of irrationality of π". En Chudnovsky, David V.; Chudnovsky, Gregory V. The Riemann Problem, Complete Integrability and Arithmetic Applications. Lecture Notes in Mathematics (en inglés) 925. Berlin, Heidelberg: Springer. pp. 299–322. ISBN 978-3-540-39152-4. doi:10.1007/BFb0093516. 
  6. Shallit, Jeffrey (1979-05-01). "Simple continued fractions for some irrational numbers". Journal of Number Theory 11 (2): 209–217. ISSN 0022-314X. doi:10.1016/0022-314X(79)90040-4. 
  7. Shallit, J. O (1982-04-01). "Simple continued fractions for some irrational numbers, II". Journal of Number Theory 14 (2): 228–231. ISSN 0022-314X. doi:10.1016/0022-314X(82)90047-6. 
  8. Bugeaud, Yann (2011). "On the rational approximation to the Thue–Morse–Mahler numbers". Annales de l'Institut Fourier 61 (5): 2065–2076. ISSN 1777-5310. doi:10.5802/aif.2666. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Weisstein, Eric W. "Irrationality Measure". mathworld.wolfram.com. Consultado o 2020-10-14. 
  10. Nesterenko, Yu. V. (2010-10-01). "On the irrationality exponent of the number ln 2". Mathematical Notes (en inglés) 88 (3): 530–543. ISSN 1573-8876. doi:10.1134/S0001434610090257. 
  11. Wu, Qiang (2003). "On the Linear Independence Measure of Logarithms of Rational Numbers". Mathematics of Computation 72 (242): 901–911. ISSN 0025-5718. JSTOR 4099938. doi:10.1090/S0025-5718-02-01442-4. 
  12. Bouchelaghem, Abderraouf; He, Yuxin; Li, Yuanhang; Wu, Qiang (2024-03-01). "On the linear independence measures of logarithms of rational numbers. II". J. Korean Math. Soc. 61 (2): 293–307. doi:10.4134/JKMS.j230133. 
  13. Sal’nikova, E. S. (2008-04-01). "Diophantine approximations of log 2 and other logarithms". Mathematical Notes 83 (3): 389–398. ISSN 1573-8876. doi:10.1134/S0001434608030097. 
  14. "Symmetrized polynomials in a problem of estimating of the irrationality measure of number ln 3". www.mathnet.ru. Consultado o 2020-10-14. 
  15. 15,0 15,1 Polyanskii, Alexandr (2015-01-27). "On the irrationality measure of certain numbers". arXiv:1501.06752 [math.NT]. 
  16. 16,0 16,1 Polyanskii, A. A. (2018-03-01). "On the Irrationality Measures of Certain Numbers. II". Mathematical Notes 103 (3): 626–634. ISSN 1573-8876. doi:10.1134/S0001434618030306. 
  17. Androsenko, V. A. (2015). "Irrationality measure of the number pi/sqrt(3)". Izvestiya: Mathematics 79 (1): 1–17. ISSN 1064-5632. doi:10.1070/im2015v079n01abeh002731. 
  18. Zeilberger, Doron; Zudilin, Wadim (2020-01-07). "The irrationality measure of π is at most 7.103205334137...". Moscow Journal of Combinatorics and Number Theory 9 (4): 407–419. arXiv:1912.06345. doi:10.2140/moscow.2020.9.407. 
  19. Alekseyev, Max A. (2011). "On convergence of the Flint Hills series". arXiv:1104.5100 [math.CA]. 
  20. Weisstein, Eric W. "Flint Hills Series". MathWorld. 
  21. Meiburg, Alex (2022). "Bounds on Irrationality Measures and the Flint-Hills Series". arXiv:2208.13356 [math.NT]. 
  22. Zudilin, Wadim (2014-06-01). "Two hypergeometric tales and a new irrationality measure of ζ(2)". Annales mathématiques du Québec 38 (1): 101–117. ISSN 2195-4763. arXiv:1310.1526. doi:10.1007/s40316-014-0016-0. 
  23. Bashmakova, M. G.; Salikhov, V. Kh. (2019). "Об оценке меры иррациональности arctg 1/2". Чебышевский сборник 20 (4 (72)): 58–68. ISSN 2226-8383. 
  24. Tomashevskaya, E. B. "On the irrationality measure of the number log 5+pi/2 and some other numbers". www.mathnet.ru. Consultado o 2020-10-14. 
  25. Salikhov, Vladislav K.; Bashmakova, Mariya G. (2022). "On rational approximations for some values of arctan(s/r) for natural s and r, s". Moscow Journal of Combinatorics and Number Theory 11 (2): 181–188. ISSN 2220-5438. doi:10.2140/moscow.2022.11.181. 
  26. Salikhov, V. Kh.; Bashmakova, M. G. (2020-12-01). "On Irrationality Measure of Some Values of $\operatorname{arctg} \frac{1}{n}$". Russian Mathematics 64 (12): 29–37. ISSN 1934-810X. doi:10.3103/S1066369X2012004X. 
  27. Waldschmidt, Michel (2008). "Elliptic Functions and Transcendence". Surveys in Number Theory. Developments in Mathematics 17. Springer Verlag. pp. 143–188. Consultado o 2024-09-10. 
  28. Duverney, Daniel; Shiokawa, Iekata (2020-01-01). "Irrationality exponents of numbers related with Cahen's constant". Monatshefte für Mathematik 191 (1): 53–76. ISSN 1436-5081. doi:10.1007/s00605-019-01335-0. 
  29. Amou, Masaaki (1991-02-01). "Approximation to certain transcendental decimal fractions by algebraic numbers". Journal of Number Theory 37 (2): 231–241. ISSN 0022-314X. doi:10.1016/S0022-314X(05)80039-3. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar