Xosé
nome masculino
Xosé[1][2] é un nome propio masculino galego. A súa orixe é o hebro yôsef (יוסף) «anada», do verbo lehosif (להוסיף) «engadir» «(Deus) engadirá» ("Deus dará").
![](http://up.wiki.x.io/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Peter_von_Cornelius_002.jpg/250px-Peter_von_Cornelius_002.jpg)
En xaneiro de 2023 existían 455 varóns en Galicia co nome Xosé, cunha media de idade de 40,7 anos.[3]
Etimoloxía
editarA explicación do significado deste nome que acha no Antigo Testamento, no libro da Xénese é a seguinte:
Xénese 30,22-24.
Variantes do nome
editarEn galego tamén ten os hipocorísticos Pepe, Pepiño, Piño, Pepín, Pepucho, Pucho, Pepaño, Xepe, Che, Cheíño, Chi, Chiño, Checé, Xexo, Xosín, Xosiño, Seso, Sesé, Se, Ieie ou Xe.[2]
11 parroquias teñen a San Xosé coma padrón (véxase: Parroquias de Galicia baixo a advocación de san Xosé).
Festa
editarA festividade de San Xosé é o 19 de marzo e o 1º de maio, San Xosé Obreiro, Día do Traballador.
Personaxes célebres
editarPersonaxes bíblicos
editar- Xosé, fillo de Xacobe, patriarca do pobo de Israel, xefe dunha das doce Tribos de Israel e pai de Efraín e Manasés.
- Xosé de Nazaret, carpinteiro, home de María e pai terreal de Xesús.
- Xosé de Arimatea, que foi quen solicitou poder dar sepultura a Xesús de Nazaret.
Santos
editar- Xosé Cafasso, sacerdote, defensor dos presos condenados a morte.
- Xosé de Calasanz, sacerdote, fundador da primeira escola cristiá popular (Escolas Pías) de Europa.
- Xosé de Leonessa, capuchino.
- Xosé Marello Vialle, bispo, fundador da Congregación dos Oblatos de San Xosé.
- Xosé María Rubio, confesor xesuíta, apóstolo de Madrid.
- Xosé Oriol, sacerdote.
- Xosé de Cupertino, freire.
- Xosemaría Escrivá de Balaguer, sacerdote, fundador do Opus Dei.
Nobres
editar- Xosé I do Sacro Imperio Romano Xermánico.
- Xosé II do Sacro Imperio Romano Xermánico.
- Xosé I de España (Xosé Bonaparte, irmán de Napoleón Bonaparte).
- Xosé I de Portugal
Variantes noutras linguas
editar- albanés: Jozef, Jozefina, Zef, Josif.
- alemán: Josef, Joseph, con diversas formas de diminutivo, principalmente Jupp.
- alsaciano: Sepp, frecuentemente usado co diminutivo, Seppi no Alto Rin e Seppele no Baixo Rin.
- aragonés: Chusé
- armenio: Hovsep
- árabe: يوسف (Yūsuf), dialectal Yusef, Youcef.
- azerí: Yusif, Yusuf, Usub.
- búlgaro: Yosif
- castelán arcaico: Joseph, Josef (formas de escribilo até mediados do século XIX).
- catalán: Josep, Pep, Josepa (feminino), Pepa (feminino).
- checo: Josef, e como diminutivo Pepa.
- coreano: "요셉", "요섭" (o sobrenome escrito en alfabeto coreano ou hangul).
- corso: Ghjaseppu
- croata: Josip, Joso, Jozo, Joško, Bepo, Joža.
- esloveno: Jože
- esperanto: Jozefo
- estoniano: Joosep
- finés: Jooseppi
- francés: Joseph
- escocés (gaélico escocés): Seòsaidh
- esloveno: Jožef, Jože
- éuscaro: Joseba, Josepe, Joxe
- galego: Xosé
- galego medieval: Joseph, Josef (formas de escribilo até mediados do século XIX).
- grego moderno: Ιōσιφ / Yosiph
- húngaro: József, Jóska
- inglés: Joseph ; a forma coloquial moi difundida e até usada como nome é Joe pron. [you], o seu diminutivo é Joey.
- irlandés: Seosamh
- italiano: Giuseppe;[5] aumentativo Peppone, dialectal: Beppe, Beppo, Peppe, Peppuzzo, Pino, Pippo.
- latín: Iosephus
- letón: Jazeps
- limurgués:cc Joep
- lituano: Juozapas
- maltés: Ġużeppi ; outras formas Żeppi, Ġużè, Peppi.
- maorí: Hohepa
- neerlandés: Jozef
- occitano: Josèp
- persa: یوسف / Yusof.
- polaco: Józef
- portugués: José; o diminutivo moi frecuente é Zé.
- rifeño: Yousri
- romanés: Iosif
- ruso: Иосиф (Iósif), Yosip, Osip.
- sardo: Zuseppe ; o diminutivo é Peppe.
- serbio: Josif
- turco: Yusuf
- ucraíno: Yosyp
- xaponés: ホセ / hose
- xeorxiano: იოსებ/Yoseb
Notas
editar- ↑ Xunta de Galicia (ed.). "Ímoslle chamar..." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de marzo de 2018. Consultado o 13 de xuño de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Boullón Agrelo, Ana Isabel (coord.): Guía de nomes galegos A Coruña: Real Academia Galega.
- ↑ Nome Xosé na Web do Intituto Galego de Estatística
- ↑ Sinagoga de Givat Mordejai, Xerusalén.
- ↑ (it) Nome moi estendido polo sur de Italia: segundo unha estimación realizada no ano 2000 no século XX en Italia atopouso como o primeiro nome máis común. Nomes masculinos en Italia no Século XX