Soneto de Monterrei

O Soneto de Monterrei é un poema do século XVI e unha das poucas mostras de literatura galega dos séculos escuros. Descoñécese a súa autoría, e aínda que se atribuíu nun principio a Luís de Camões, parece pouco probábel para un poema con contido sutil e maduro para un Camões que nesa altura non podía ter máis de quince anos.

Texto

Soneto de Monterrei

Alá en Monterrei en Val de Laça,

a Violante vi beira de un río

tan fermosa, en verdá, que quedei frío

de ver alma inmortal en mortal maça.

De un alto e lindo corpo a seda laça

a pastora sacaba fío a fío,

quando lle dise: -“Morro, corta o fío”

-“Vólveo, non cortarei, seguro pasa”.

-“¿E como pasarei, se eu acá quedo?

Se pasar –respondí- non vou seguro

que este corpo, sen alma, morra cedo”.

-“Coa minha, que levas, te aseguro

que non morras pastor”. –“Pastora hei medo;

o quedar me parece máis seguro".

Anónimo, 1530-1540

Véxase tamén

• Castelo de Monterrei