Sergi Mateu
actor español
Sergi Mateu i Vives, nado en Sabadell (Barcelona) o 26 de decembro de 1955, é un actor catalán.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 26 de decembro de 1955 ![]() Sabadell, España ![]() |
Residencia | Sabadell ![]() |
Altura | 1,88 m ![]() |
Actividade | |
Ocupación | actor, actor de cinema ![]() |
Período de actividade | 1977 ![]() |
![]() ![]() ![]() |
Traxectoria
editarConta cunha extensa experiencia teatral desde os anos 70. O seu debut cinematográfico prodúcese en 1985 da man de Francesc Bellmunt e desde entón interveu en multitude de películas ás ordes de directores da talle de José Luis Cuerda ou Ventura Pons entre outros. O seu papel televisivo máis destacado foi o de Santiago Bernal, protagonista nas primeiras tempadas da serie Hospital Central entre 2000 e 2003.
Filmografía
editarCine
editar- La Nau (1981), de Manuel Lara.
- La ràdio folla (1986), de Francesc Bellmunt.
- Balada da Praia dos Cães (1987), de José Fonseca e Costa.
- Cronaca di una morte annunciata (1987), de Francesco Rosi.
- Laura, del cielo llega la noche (1987), de Gonzalo Herralde.
- Barcelona Connection (1988), de Miguel Iglesias.
- Estación Central (1989), de José Antonio Salgot.
- Nunca estuve en Viena (1989), de Antonio Larreta.
- Boom boom (1990), de Rosa Vergés.
- La Huella del crimen 2: El caso de Carmen Broto (1990), de Pedro Costa.
- La Telaraña (1990), de Antoni Verdaguer.
- La viuda del capitán Estrada (1991), de José Luis Cuerda.
- El largo invierno (1992), de Jaime Camino.
- La febre d'Or (1993), de Gonzalo Herralde.
- Se paga al acto (1994), de Teresa Marcos.
- L'enfonsament del Titanic (1994), de Antonio Chavarrías.
- Quin curs el meu tercer! (1994), de Ignasi P. Ferré.
- Souvenir (1994), de Rosa Vergés.
- El Perquè de tot plegat (1995), de Ventura Pons.
- El verí del teatre (1996), de Orestes Lara.
- Resultado final (1998), de Juan Antonio Bardem.
- Frau Rettich, die Czerni und ich (1998), de Markus Imboden.
- Jazz (2000), de David Grau.
- School Killer (2001), de Carlos Gil.
- Face of Terror (2003), de Bryan Goeres.
- Equinoccio (2003), de Fran Estévez.
- La última mirada (2006), de Patricia Arriaga-Jordán.
- I figli strappati (2006), de Massimo Spano.
- The Lost (2007), de Bryan Goeres.
- Tarragona - Ein Paradies in Flammen (2007), de Peter Keglevic.
Televisión
editarTeatro
editarEntre outras: