Wikipedia

Receptor X hepático

Identificadores
Símbolo NR1H3
Entrez 10062
HUGO 7966
OMIM

602423

RefSeq NM_005693
UniProt Q13133
Outros datos
Locus Cr. 11 p11.2
Identificadores
Símbolo NR1H2
Símbolos alt. UNR
Entrez 7376
HUGO 7965
OMIM

600380

RefSeq NM_007121
UniProt P55055
Outros datos
Locus Cr. 19 q13.3

Os receptores X hepáticos (LXR) son membros da familia do receptor nuclear de factores de transcrición e están estreitamente relacionados con receptores nucleares como o PPARs, FXR e RXR. Os receptores X hepáticos (LXRs) son importantes reguladores da homeostase do colesterol, os ácidos graxos e a glicosa. Os LXRs foron inicialmente clasificados como receptores nucleares orfos, pero co descubrimento de que os oxisterois endóxenos eran os seus ligandos foilles en consecuencia retirada esa categoría.

Identificáronse dúas isoformas do LXR, que se denominan LXRα e LXRβ. Clasifícanse na subfamilia 1 (similares ao receptor de hormona tiroide) da superfamilia dos receptores nucleares, e recibiron símbolos da nomenclatura dos receptores nucleares: NR1H3 (LXRα) e NR1H2 (LXRβ).

O LXRα e o LXRβ descubríronse por separado entre 1994 e 1995. A isoforma LXRα foi identificada independentemente por dous grupos que inicialmente lle chamaron RLD-1[1] e LXR,[2] mentres que catro grupos de investigadores identificaron a isoforma LXRβ e chamárona UR,[3] NER,[4] OR-1,[5] e RIP-15.[6] O xene do LXRα humano está localizado no cromosoma 11 locus p11.2, mentres que o do LXRβ está no cromosoma 19 locus q13.3.

Expresión

editar

Aínda que a expresión de LXRα e LXRβ en varios tecidos está solapada, o padrón de distribución dos tecidos onde se expresan estas dúas isoformas difire considerablemente. A expresión de LXRα está restrinxida ao fígado, riles, intestinos, tecido adiposo, macrófagos, pulmóns e bazo e onde é maior é no fígado, de aí o seu nome de receptor X hepático α (LXRα). O LXRβ exprésase en case todos os tecidos e órganos, de aí o seu nome inicial de UR (en inglés ubiquitous receptor, receptor ubicuo).[7] O diferente padrón de expresión suxire que o LXRα e o LXRβ teñen diferentes papeis na regulación das funcións fisiolóxicas.

Estrutura

editar

A estrutura cristalina do receptor X hepático β (LXRβ) forma un heterodímero co seu compañeiro o receptor X retinoide α (RXRα) sobre o seu elemento correspondente do ADN, unha repetición directa AGGTCA espazada por 4 nucleótidos, adoptando unha disposicón con forma de X estendida, e con dominios de unión aos ligandos cruzados. En contraste con isto, a disposición do dominio paralelo doutros NRs únese á repetición directa AGGTCA espazada por 1 nucleótido. A parte central de LXRβ únese ao ADN por medio de contactos canónicos e contactos auxiliares co ADN que melloran a afinidade para o elemento de resposta.[8]

 
Sitio activo de LXRα-RXRβ con T-0901317 unido (PDB 1UHL).

A estrutura cristalina do receptor X hepático α (LXRα) tamén forma un heterodímero co seu compañeiro o receptor X retinoide β (RXRβ). O heterodímero LXRα-RXRβ (PDB 1UHL) únese ao agonista do LXR, o oxisterol sintético T-0901317. O peto de unión ao ligando consiste predominantemente en residuos hidrófobos. Os residuos máis esenciais do peto de unión son E267, R305, H421 e W443. O peto de unión acomoda oxisterois de volumes moleculares de ata 400 Å3 e T-0901317 pode situarse doadamente alí co seu volume molecular de 304 Å3. H421 forma un enlace de hidróxeno co grupo de cabeza hidroxilo de T-0901317, o cal rebaixa o pKa da cadea lateral imidazol de H421. Como resultado, a cadea lateral imidazol interacciona electrostaticamente cos electróns π da cadea lateral indol de W443 para estabilizar a conformación activa das hélices.[9]

O grupo fenilo de T-0901317 esténdese cara ao lado da folla β do peto de unión e ocúpao parcialmente. A sección non ocupada contén os residuos hidrófilos polares E267 e R305. H421 e W443 ancoran os grupos 22-, 24- ou 27-hidroxilo dun oxisterol no peto de unión por medio de enlaces de hidróxeno e interaccións electrostáticas. A flexibilidade conformacional de R305 permítelle unirse ao grupo 3-hidroxilo e estabilizar un oxisterol.[9]

Activación/ligandos

editar

LXRα e LXRβ forman heterodímeros co seu compañeiro obrigado, o receptor X retinoide (RXR), o cal é activado polo ácido 9-cis-13,14-dihidrorretinoico.[10] O heterodímero LXR/RXR pode ser activado tanto con agonistas do LXR (oxisterois) coma con agonistas do RXR (ácido 9-cis-13,14-dihidrorretinoico). Os oxisterois, que son os derivados oxixenados do colesterol, como o 22(R)-hidroxicolesterol, o 24(S)-hidroxicolesterol, o 27-hidroxicolesterol e o ácido colestenoico, son os ligandos naturais do LXR.[11][12][13][14] Despois da activación, o LXR únese ao elemento de resposta ao LXR (LXRE) do ADN, xeralmente unha variante da secuencia idealizada AGGTCAN4AGGTCA, situado nos promotores dos xenes diana dos LXRs. Desenvolvéronse algúns agonistas do LXR sintéticos, como os agonistas de LXR non esteroides T0901317[15] e GW3965.

As cetonas aromáticas hexacíclicas, (-)antrabenzoxocinona e (-)biscloroantrabenzoxocinona ((-)-BABX) derivadas de Streptomyces sp. teñen unha afinidade micromolar por LXR-α.[16]

Xenes diana

editar

Os heterodímeros do receptor nuclear LXR-RXR funcionan como reguladores transcricionais para xenes implicados no metabolismo de lípidos, a homeostase de lípidos e a inflamación.[9] Os xenes diana dos LXRs están implicados na regulación do metabolismo do colesterol e outros lípidos,[17] incluíndo:

  • ABC – isoformas do transportador ABC (en inglés ATP Binding Cassette) A1, G1, G5 e G8
  • ApoE – Apolipoproteína E
  • CETP – do inglés CholEsterylester Transfer Protein
  • FAS – do inglés Fatty Acid Synthase
  • CYP7A1 – isoforma 7A1 do citocromo P450- colesterol 7α-hidroxilase
  • LPL – LipoProteína Lipase
  • LXR-α – do inglés Liver X Receptor-α (un exemplo pouco común de receptor que regula á alza a súa propia expresión)
  • SREBP-1c – do inglés Sterol Regulatory Element Binding Protein 1c
  • ChREBP – do inglés Carbohydrate Regulatory Element Binding Protein

Función metabólica

editar

A importancia dos LXRs no metabolismo fisiolóxico do colesterol e outros lípidos indica que poden influír no desenvolvemento de trastornos metabólicos como a hiperlipidemia e a aterosclerose. As evidencias para esta idea foron observadas en estudos recentes que ligaban a actividade do LXR á patoxénese da aterosclerose. Os ratos knockout para LXRα teñen boa saúde cando se alimentan cunha dieta baixa en colesterol. Porén, os raos knockout para LXRα desenvolven fígados graxos agandados, dexeneración de células hepáticas, altos niveis de colesterol no fígado e alteración da función hepática cando se alimentan con dietas altas en colesterol.[18] Os ratos knockout para LXRβ non se vén afectados por dietas altas en colesterol, o que suxire que o LXRα e o LXRβ teñen funcións distintas. Os LXRs regulan a síntese de ácidos graxos ao modularen a expresión do SREBP-1c.[19][20] Os LXRs tamén regulan a homeostase de lípidos no cerebro. Os ratos dobre knockout para LXRα e LXRβ desenvolven cambios neurodexenerativos no tecido cerebral.[21] Os ratos knockout para LXRβ presentan no comezo na idade adulta dexeneración de motoneuronas en ratos machos.[22]

A adiponectina induce o transporte de colesterol inverso mediado por ABCA1 pola activación do PPAR-γ e o LXRα/β.[23]

Posibles aplicacións terapéuticas dos agonistas do LXR

editar

Os agonistas do LXR son efectivos para o tratamento de modelos murinos da aterosclerose, diabetes, antiinflamación, enfermidade de Alzheimer e cancro.

Doenzas cardiovasculares

editar

O tratamento cos agonistas do LXR (hipocolamida, T0901317, GW3965 ou N,N-dimetil-3beta-hidroxi-colenamida (DMHCA)) rebaixan os niveis de colesterol no soro sanguíneo e fígado e inhiben o desenvolvemento da aterosclerose en modelos murinos de enfermidade.[24][25][26][27] O agonista sintético do LXR GW3965 mellora a tolerancia da glicosa nun modelo murino de obesidade inducida pola dieta e resistencia á insulina ao regular xenes implicados no metabolismo da glicosa no fígado e tecido adiposo.[28] O GW3965 inhibe a expresión de mediadores inflamatorios en macrófagos cultivados e inflamación en ratos.[29]

A sinalización anormal do LXR en macrófagos debido ao derivado oxidado do colesterol, o 7-cetocolesterol, promove a inflamación que orixina aterosclerose.[30] Por esta razón, o 7-cetocolesterol é unha diana terapéutica para a prevención e tratamento da aterosclerose.[30]

Cando a lipoxénese se incrementa pola activación farmacolóxica do LXR, a produción hepática da VLDL multiplícase por 2,5, e o fígado produce grandes partículas de VLDL ricas en triglicéridos. A glicosa induce a expresión de xenes diana do LXR implicados na homeostase do colesterol como ABCA1, o cal é defectivo na enfermidade de Tangier. Unha característica común de moitas vías metabólicas é o seu control por heterodímeros de receptor X retinoide (RXR). O LXR heterodimerízase co RXR. Os promiscuos RXR tamén se heterodimerizan con membros do PPAR. O PPAR-α xoga un papel central no catabolismo de ácidos graxos no fígado ao regular á alza a expresión de numerosos xenes implicados na oxidación dos ácidos graxos mitocondrial. Así, o RXR é un compañeiro común de dous receptores nucleares que actúan en direccións opostas con respecto ao metabolismo de ácidos graxos. Deste modo, o LXR e o PPAR-α compiten pola limitada cantidade de RXR e este equilibrio dinámico determina a dirección do metabolismo lipídico.[31]

O desenvolvemento de novos agonistas do LXR potentes e efectivos sen os efectos secundarios indesexados pode ser beneficioso para uso clínico.[32] Nese sentido, informouse que o DMHCA reduce a aterosclerose en ratos deficientes en apolipoproteína E sen inducir a hipertrigliceridemia e esteatose hepática.[27]

Enfermidade de Alzheimer

editar

O tratamento con T0901317 diminúe a produción de amiloide beta nun modelo de ratos da enfermidade de Alzheimer.[33] Porén, informouse que tanto T0901317 coma GW3965 incrementan os triglicéridos en plasma e fígado nalgúns modelos de ratos, o que indica que T0901317 e GW3965 poderían non ser uns bos candidatos a axentes terapéuticos.

Cancro

editar

Os agonistas do LXR (T0901317, 22(R)-hidroxicolesterol e 24(S)-hidroxicolesterol) suprimen a proliferación de células de cancro de próstata e de mama,[34] así como atrasan a progresión do cancro de próstata desde o status dependente de andróxenos ao status independente de andróxenos.[35]

Notas

editar
  1. ↑ Apfel R, Benbrook D, Lernhardt E, Ortiz MA, Salbert G, Pfahl M (outubro de 1994). "A novel orphan receptor specific for a subset of thyroid hormone-responsive elements and its interaction with the retinoid/thyroid hormone receptor subfamily". Mol. Cell. Biol. 14 (10): 7025–35. PMC 359232. PMID 7935418. doi:10.1128/mcb.14.10.7025. 
  2. ↑ Willy PJ, Umesono K, Ong ES, Evans RM, Heyman RA, Mangelsdorf DJ (maio de 1995). "LXR, a nuclear receptor that defines a distinct retinoid response pathway". Genes Dev. 9 (9): 1033–45. PMID 7744246. doi:10.1101/gad.9.9.1033. 
  3. ↑ Song C, Kokontis JM, Hiipakka RA, Liao S (novembro de 1994). "Ubiquitous receptor: a receptor that modulates gene activation by retinoic acid and thyroid hormone receptors". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 91 (23): 10809–13. Bibcode:1994PNAS...9110809S. PMC 45115. PMID 7971966. doi:10.1073/pnas.91.23.10809. 
  4. ↑ Shinar DM, Endo N, Rutledge SJ, Vogel R, Rodan GA, Schmidt A (setembro de 1994). "NER, a new member of the gene family encoding the human steroid hormone nuclear receptor". Gene 147 (2): 273–6. PMID 7926814. doi:10.1016/0378-1119(94)90080-9. 
  5. ↑ Teboul M, Enmark E, Li Q, Wikström AC, Pelto-Huikko M, Gustafsson JA (marzo de 1995). "OR-1, a member of the nuclear receptor superfamily that interacts with the 9-cis-retinoic acid receptor". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 92 (6): 2096–100. Bibcode:1995PNAS...92.2096T. PMC 42430. PMID 7892230. doi:10.1073/pnas.92.6.2096. 
  6. ↑ Seol W, Choi HS, Moore DD (xaneiro de 1995). "Isolation of proteins that interact specifically with the retinoid X receptor: two novel orphan receptors". Mol. Endocrinol. 9 (1): 72–85. PMID 7760852. doi:10.1210/mend.9.1.7760852. 
  7. ↑ Chuu CP, Kokontis JM, Hiipakka RA, Liao S (setembro de 2007). "Modulation of liver X receptor signaling as novel therapy for prostate cancer". J. Biomed. Sci. 14 (5): 543–53. PMID 17372849. doi:10.1007/s11373-007-9160-8. 
  8. ↑ Lou X, Toresson G, Benod C, Suh JH, Philips KJ, Webb P, Gustafsson JA (marzo de 2014). "Structure of the retinoid X receptor α-liver X receptor β (RXRα-LXRβ) heterodimer on DNA". Nature Structural & Molecular Biology 21 (3): 277–81. PMID 24561505. doi:10.1038/nsmb.2778. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Hoerer S, Schmid A, Heckel A, Budzinski RM, Nar H (decembro de 2003). "Crystal structure of the human liver X receptor beta ligand-binding domain in complex with a synthetic agonist". Journal of Molecular Biology 334 (5): 853–61. PMID 14643652. doi:10.1016/j.jmb.2003.10.033. 
  10. ↑ Rühl R, de Lera AD, Krezel W (xuño de 2015). "9-cis-13,14-Dihydroretinoic Acid Is an Endogenous Retinoid Acting as RXR Ligand in Mice". PLOS Genetics 11 (6): e1005213. PMC 4451509. PMID 26030625. doi:10.1371/journal.pgen.1005213. 
  11. ↑ Janowski BA, Willy PJ, Devi TR, Falck JR, Mangelsdorf DJ (outubro de 1996). "An oxysterol signalling pathway mediated by the nuclear receptor LXR alpha". Nature 383 (6602): 728–31. Bibcode:1996Natur.383..728J. PMID 8878485. doi:10.1038/383728a0. 
  12. ↑ Forman BM, Ruan B, Chen J, Schroepfer GJ, Evans RM (setembro de 1997). "The orphan nuclear receptor LXRα is positively and negatively regulated by distinct products of mevalonate metabolism". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 94 (20): 10588–93. Bibcode:1997PNAS...9410588F. PMC 23411. PMID 9380679. doi:10.1073/pnas.94.20.10588. 
  13. ↑ Lehmann JM, Kliewer SA, Moore LB, Smith-Oliver TA, Oliver BB, Su JL, Sundseth SS, Winegar DA, Blanchard DE, Spencer TA, Willson TM (febreiro de 1997). "Activation of the nuclear receptor LXR by oxysterols defines a new hormone response pathway". J. Biol. Chem. 272 (6): 3137–40. PMID 9013544. doi:10.1074/jbc.272.6.3137. 
  14. ↑ Song C, Liao S (novembro de 2000). "Cholestenoic acid is a naturally occurring ligand for liver X receptor alpha". Endocrinology 141 (11): 4180–4. PMID 11089551. doi:10.1210/endo.141.11.7772. 
  15. ↑ Schultz JR, Tu H, Luk A, Repa JJ, Medina JC, Li L, Schwendner S, Wang S, Thoolen M, Mangelsdorf DJ, Lustig KD, Shan B (novembro de 2000). "Role of LXRs in control of lipogenesis". Genes Dev. 14 (22): 2831–8. PMC 317060. PMID 11090131. doi:10.1101/gad.850400. 
  16. ↑ Herath KB, Jayasuriya H, Guan Z, Schulman M, Ruby C, Sharma N, MacNaul K, Menke JG, Kodali S, Galgoci A, Wang J, Singh SB (setembro de 2005). "Anthrabenzoxocinones from Streptomyces sp. as liver X receptor ligands and antibacterial agents". J. Nat. Prod. 68 (9): 1437–40. PMID 16180833. doi:10.1021/np050176k. 
  17. ↑ Edwards PA, Kennedy MA, Mak PA (abril de 2002). "LXRs; oxysterol-activated nuclear receptors that regulate genes controlling lipid homeostasis". Vascul. Pharmacol. 38 (4): 249–56. PMID 12449021. doi:10.1016/S1537-1891(02)00175-1. 
  18. ↑ Peet DJ, Turley SD, Ma W, Janowski BA, Lobaccaro JM, Hammer RE, Mangelsdorf DJ (maio de 1998). "Cholesterol and bile acid metabolism are impaired in mice lacking the nuclear oxysterol receptor LXR alpha". Cell 93 (5): 693–704. PMID 9630215. doi:10.1016/S0092-8674(00)81432-4. 
  19. ↑ Yoshikawa T, Shimano H, Amemiya-Kudo M, Yahagi N, Hasty AH, Matsuzaka T, Okazaki H, Tamura Y, Iizuka Y, Ohashi K, Osuga J, Harada K, Gotoda T, Kimura S, Ishibashi S, Yamada N (maio de 2001). "Identification of Liver X Receptor-Retinoid X Receptor as an Activator of the Sterol Regulatory Element-Binding Protein 1c Gene Promoter". Mol. Cell. Biol. 21 (9): 2991–3000. PMC 86928. PMID 11287605. doi:10.1128/MCB.21.9.2991-3000.2001. 
  20. ↑ Repa JJ, Liang G, Ou J, Bashmakov Y, Lobaccaro JM, Shimomura I, Shan B, Brown MS, Goldstein JL, Mangelsdorf DJ (novembro de 2000). "Regulation of mouse sterol regulatory element-binding protein-1c gene (SREBP-1c) by oxysterol receptors, LXRα and LXRβ". Genes Dev. 14 (22): 2819–30. PMC 317055. PMID 11090130. doi:10.1101/gad.844900. 
  21. ↑ Wang L, Schuster GU, Hultenby K, Zhang Q, Andersson S, Gustafsson JA (outubro de 2002). "Liver X receptors in the central nervous system: From lipid homeostasis to neuronal degeneration". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (21): 13878–83. Bibcode:2002PNAS...9913878W. PMC 129791. PMID 12368482. doi:10.1073/pnas.172510899. 
  22. ↑ Andersson S, Gustafsson N, Warner M, Gustafsson JA (marzo de 2005). "Inactivation of liver X receptor β leads to adult-onset motor neuron degeneration in male mice". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102 (10): 3857–62. Bibcode:2005PNAS..102.3857A. PMC 553330. PMID 15738425. doi:10.1073/pnas.0500634102. 
  23. ↑ Hafiane A, Gasbarrino K, Daskalopoulou SS (2019). "The role of adiponectin in cholesterol efflux and HDL biogenesis and metabolism". Metabolism: Clinical and Experimental 100: 153953. PMID 31377319. doi:10.1016/j.metabol.2019.153953. 
  24. ↑ Alberti S, Schuster G, Parini P, Feltkamp D, Diczfalusy U, Rudling M, Angelin B, Björkhem I, Pettersson S, Gustafsson JA (marzo de 2001). "Hepatic cholesterol metabolism and resistance to dietary cholesterol in LXRβ-deficient mice". J. Clin. Invest. 107 (5): 565–73. PMC 199420. PMID 11238557. doi:10.1172/JCI9794. 
  25. ↑ Joseph SB, McKilligin E, Pei L, Watson MA, Collins AR, Laffitte BA, Chen M, Noh G, Goodman J, Hagger GN, Tran J, Tippin TK, Wang X, Lusis AJ, Hsueh WA, Law RE, Collins JL, Willson TM, Tontonoz P (maio de 2002). "Synthetic LXR ligand inhibits the development of atherosclerosis in mice". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (11): 7604–9. Bibcode:2002PNAS...99.7604J. PMC 124297. PMID 12032330. doi:10.1073/pnas.112059299. 
  26. ↑ Song C, Hiipakka RA, Liao S (xuño de 2001). "Auto-oxidized cholesterol sulfates are antagonistic ligands of liver X receptors: implications for the development and treatment of atherosclerosis". Steroids 66 (6): 473–9. PMID 11182136. doi:10.1016/S0039-128X(00)00239-7. 
  27. ↑ 27,0 27,1 Kratzer A, Buchebner M, Pfeifer T, Becker TM, Uray G, Miyazaki M, Miyazaki-Anzai S, Ebner B, Chandak PG, Kadam RS, Calayir E, Rathke N, Ahammer H, Radovic B, Trauner M, Hoefler G, Kompella UB, Fauler G, Levi M, Levak-Frank S, Kostner GM, Kratky D (febreiro de 2009). "Synthetic LXR agonist attenuates plaque formation in apoE-/- mice without inducing liver steatosis and hypertriglyceridemia". J. Lipid Res. 50 (2): 312–26. PMC 2636920. PMID 18812595. doi:10.1194/jlr.M800376-JLR200. 
  28. ↑ Laffitte BA, Chao LC, Li J, Walczak R, Hummasti S, Joseph SB, Castrillo A, Wilpitz DC, Mangelsdorf DJ, Collins JL, Saez E, Tontonoz P (abril de 2003). "Activation of liver X receptor improves glucose tolerance through coordinate regulation of glucose metabolism in liver and adipose tissue". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 100 (9): 5419–24. Bibcode:2003PNAS..100.5419L. PMC 154360. PMID 12697904. doi:10.1073/pnas.0830671100. 
  29. ↑ Joseph SB, Castrillo A, Laffitte BA, Mangelsdorf DJ, Tontonoz P (febreiro de 2003). "Reciprocal regulation of inflammation and lipid metabolism by liver X receptors". Nat. Med. 9 (2): 213–9. PMID 12524534. doi:10.1038/nm820. 
  30. ↑ 30,0 30,1 Anderson A, Campo A, Fulton E, Corwin A, Jerome WG 3rd, O'Connor MS (2020). "7-Ketocholesterol in disease and aging". Redox Biology 29: 101380. PMC 6926354. PMID 31926618. doi:10.1016/j.redox.2019.101380. 
  31. ↑ Sanal MG (2008). "The blind men 'see' the elephant-the many faces of fatty liver disease". World J. Gastroenterol. 14 (6): 831–44. PMC 2687050. PMID 18240340. doi:10.3748/wjg.14.831. 
  32. ↑ Im SS, Osborne TF (abril de 2011). "Liver x receptors in atherosclerosis and inflammation". Circulation Research 108 (8): 996–1001. PMC 3082200. PMID 21493922. doi:10.1161/CIRCRESAHA.110.226878. 
  33. ↑ Koldamova RP, Lefterov IM, Staufenbiel M, Wolfe D, Huang S, Glorioso JC, Walter M, Roth MG, Lazo JS (febreiro de 2005). "The liver X receptor ligand T0901317 decreases amyloid beta production in vitro and in a mouse model of Alzheimer's disease". J. Biol. Chem. 280 (6): 4079–88. PMID 15557325. doi:10.1074/jbc.M411420200. 
  34. ↑ Fukuchi J, Kokontis JM, Hiipakka RA, Chuu CP, Liao S (novembro de 2004). "Antiproliferative effect of liver X receptor agonists on LNCaP human prostate cancer cells". Cancer Res. 64 (21): 7686–9. PMID 15520170. doi:10.1158/0008-5472.CAN-04-2332. 
  35. ↑ Chuu CP, Hiipakka RA, Kokontis JM, Fukuchi J, Chen RY, Liao S (xullo de 2006). "Inhibition of tumor growth and progression of LNCaP prostate cancer cells in athymic mice by androgen and liver X receptor agonist". Cancer Res. 66 (13): 6482–6. PMID 16818617. doi:10.1158/0008-5472.CAN-06-0632. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar
Traído desde «https://gl.wiki.x.io/w/index.php?title=Receptor_X_hepático&oldid=6902845»