Raniero Fernández
Raniero Fernández Calvo, nado en Vigo o 27 de decembro de 1909 e finado na mesma cidade o 7 de outubro de 1999, foi un fotógrafo e xoieiro galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 27 de decembro de 1909 ![]() Vigo, España ![]() |
Morte | 7 de outubro de 1999 ![]() Vigo, España ![]() |
Actividade | |
Ocupación | fotógrafo, xoieiro ![]() |
Descrito pola fonte | Diciopedia do século 21, (vol:2, p.892) Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Enciclopedia Galega Universal ![]() |
![]() |
Traxectoria
editarFillo dun xoieiro e ourive que tiña a tenda na viguesa rúa do Príncipe, herdou a xoiería e a ela dedicou a súa vida profesional. Mais a súa afección, a fotografía, sería a que lle daría sona.
Por volta de 1930 empezou a fotografar e a participar en concursos e certames de fotografía na Galicia de preguerra[1]. Pero non foi ata máis de dúas décadas despois, en 1953, cando gañou o IV Concurso Rexional de Fotografía Artística, convocado pola Agrupación Fotográfica Galega. Aí iniciouse o seu vínculo coa asociación, que estará presidindo xa ao ano seguinte (e ata 1964). No boletín da asociación tamén escribiu numerosos artigos sobre fotografía, asinados co pseudónimo Uno de la agrupación[1].
Desde a Agrupación impulsou a creación dunha cinemateca, xermolo do cineclub local, que Fernández presidiu durante moitos anos[2] desde a súa fundación e ata 1977. Despois de deixar a presidencia da agrupación, en 1964, a súa actividade como fotógrafo irá devecendo[1].
Obra
editarGran parte da súa obra foi publicada en revistas ilustradas e xornais como Vida Gallega ou El Pueblo Gallego.
Raniero Fernández fixo unha fotografía de tipo documental, con grande importancia da figura humana. A década de 1950 foi a do seu apoxeo creativo, cando lle dedicou amplas coleccións de fotografías á actividade do porto de Vigo. Tamén dese tempo é a reportaxe sobre a inauguración do aeroporto de Peinador (1954).
Nas décadas seguintes a súa fotografía centrouse en elementos de arquitectura popular (hórreos, muíños), festas e romarías[3], así como na ourivería relixiosa.
- Vigo, puerta del Atlántico (1965), coeditado por Pedro Rica Rodríguez.
- Raniero Fernández (1996, Centro de Estudos Fotográficos).
Transcendencia
editarNo ano 2022, o Centro Galego de Arte Contemporánea dedicoulle unha exposición monográfica.
A súa obra atópase nas máis importantes coleccións de arte galega, como a colección de Afundación ou do Museo Unión Fenosa.
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Raniero Fernández Calvo". Real Academia de la Historia. Consultado o 15/8/2022.
- ↑ "Rainiero (sic) Fernández - Afundación". www.afundacion.org. Consultado o 15/8/2022.
- ↑ R. Pastoriza, Francisco (11/2/2014). "Leyendas de la fotografía gallega". Faro de Vigo (en castelán). Consultado o 15/8/2022.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- "Fernández Calvo, Raniero". Diccionario enciclopédico galego universal 27. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 63. ISBN 84-7680-429-6.
- "Fernández Calvo, Raniero". Dicionario biográfico de Galicia 2. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 53.
- "Fernández Calvo, Raniero". Diciopedia do século 21 2. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 892. ISBN 978-84-8288-942-9.
- "Fernández Calvo, Raniero". Enciclopedia Galega Universal 9. Ir Indo. 1999-2002. p. 80. ISBN 84-7680-288-9.
- "Fernández Calvo, Raniero". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- M. Sendón; X. L. Suárez Canal (1996). Raniero Fernández. Álbum. Vigo: Centro de Estudos Fotográficos.
- M. Sendón (1998). Imaxes na penumbra. A fotografía afeccionada en Galicia (1950-1965). Vigo: Xerais. pp. 169–182.