Posidipo de Pela
poeta e comediógrafo grego
Posidipo de Pela (Ποσείδιππος Poséidippos), nado en Pela, Macedonia, ca. -310 e finado ca. -240, foi un poeta e comediógrafo grego.
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 310 a. C. ![]() Pela, Grecia (pt) ![]() ![]() |
Morte | 240 a. C. ![]() Alexandría, Exipto ![]() |
Actividade | |
Ocupación | poeta, epigramatista ![]() |
Descrito pola fonte | Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Encyclopædia Britannica ![]() |
![]() |
Traxectoria
editarTraballou en Exipto durante o século -III. Como poeta é coñecido sobre todo por un moi coñecido epigrama dialogado sobre a deusa Fortuna e a estatua de Lisipo na Anthologia Graeca, XVI, 275, impregnado de desengano, que serviu de tema aos poetas europeos a través da refundición emblemática de Alciato.
Lisipo, escultor de Sición, man ousada, artesán aprendido,
a túa estatua de bronce ten a mirada de lume no seus ollos,
reproches. Hai que perdoar as ovellas que foxen ante un león.
esa que fixeches na forma de Alexandre. Os persas non merecen
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Emilio Fernández-Galiano: Posidipo de Pela, Instituto de Filología, Madrid, 1987.