Pepe Rodríguez Vázquez

futbolista galego

José Rodríguez Vázquez, máis coñecido como Pepe Rodríguez, nado en Vigo o 20 de agosto de 1889 e finado en Melipilla (Chile) en 1972, foi un futbolista galego, que xogaba como dianteiro. Militou no Vigo FC, no Fortuna de Vigo e no FC Barcelona, e conquistou con este último dúas Copas do Rei, dúas Copas dos Pireneos e dous Campionato de Cataluña, sendo unha peza fundamental cos seus goles en catro das finais.

Modelo:BiografíaPepe Rodríguez Vázquez

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoagosto de 1889 Editar o valor en Wikidata
Vigo, España Editar o valor en Wikidata
Morte1972 Editar o valor en Wikidata (82/83 anos)
Melipilla, Chile Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro centro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1907–1908 Vigo Foot-ball Club
1908–1910 Real Club Fortuna de Vigo
1910–1912   FC Barcelona
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
  Cataluña

En 1912 formou parte do primeiro partido internacional recoñecido pola FIFA da selección catalá.

Traxectoria

editar

Nado en Vigo, comezou a súa carreira en 1907 no Vigo FC da súa cidade natal e foi titular na final da Copa do Rei de 1908 na que o seu equipo caeu derrotado por 1-2 ante o Madrid FC.[1] A continuación xogou dúas campañas no Fortuna de Vigo, onde destacou polo seu instinto goleador. En 1910 pasou ao FC Barcelona, co que debutou o 1 de maio de 1910, na final da Copa dos Pireneos, marcando o gol da vitoria contra a Real Sociedad.[2]

Foi membro do histórico equipo do Barcelona de principios da década de 1910, xunto a xogadores como Francisco Bru, Alfredo Massana, Enrique Peris, Carles Comamala e Charles Wallace, e xunto con eles gañou dous títulos máis da Copa dos Pireneos, en 1911 e 1912. No último deles volveu marcar na final, desta vez ante o Stade Bordelais.[3] Conquistou ademais dous títulos da Copa do Rei, nos anos 1910 e 1912, anotando gol en ámbalas dúas finais, a primeira delas contra o Español de Madrid e a segunda contra a Sociedad Gimnástica.[4]

Xogou no Barcelona ata 1912, marcando 59 goles en 62 partidos e gañando ademais dos citados títulos, tamén dous Campionatos de Cataluña. Posteriormente emigrou á Arxentina e en Buenos Aires coñeceu á que sería a súa muller e nai da súa única filla.[5] En 1922 instalouse definitivamente en Chile. Fundou un club de tenis en Melipilla, cidade na que viviu ata a súa morte en 1972.[5]

En 2008, o seu neto Jaime Gutiérrez Rodríguez púxose en contacto co FC Barcelona para doar ao museo deste unha camiseta do xogador da súa época no club catalán.[5] Esta peza é a camiseta do FC Barcelona máis antiga que se conserva.[6]

Selección catalá

editar

Como moitos outros xogadores do FC Barcelona da súa época, xogou na selección catalá, e foi un dos once futbolistas que disputaron o primeiro partido internacional recoñecido FIFA desta selección, un amigable contra Francia que acabou cunha derrota por 0-7.[7]

  1. "Spain - Cup 1908". rsssf.org (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  2. "Challenge International du Sud de la France ("Coupe des Pyrenées - Copa Pirineos")". rsssf.org (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  3. "Third edition (1912)". rsssf.org (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  4. "Spain - Cup 1912". rsssf.org (en inglés). Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  5. 5,0 5,1 5,2 "EL BARÇA LOGRA UN TESORO CENTENARIO: EL LEGADO DEL BLAUGRANA JOSÉ RODRÍGUEZ VÁSQUEZ" (en castelán). 12 de abril de 2009. Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  6. "La primera camiseta del Barça, en manos del club 125 años después". Mundo Deportivo (en castelán). 29 de novembro de 2024. Consultado o 19 de decembro de 2024. 
  7. "Footballerias". Mundo Deportivo (en castelán). 22 de febreiro de 1912. Consultado o 19 de decembro de 2024.