Pedro Fraga de Porto
Pedro Fraga de Porto, nado en Ferrol cara a 1892, foi un avogado, xornalista e escritor galego.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 1892 Ferrol, España |
| Morte | século XX |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista, avogado, tradutor |
  | |
Traxectoria
editarEstudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Colaborou en Gaceta de Galicia. Foi laureado no certame convocado polo concello de Santiago de Compostela en 1909 polo seu estudo La Literatura en Galicia durante la Guerra de la Independencia: La poesía, el periódico, el folleto y la hoja suelta[1]. A partir de 1915 foi director de Diario Ferrolano[2] e en 1919 dirixiu a revista Juventud. En 1920 marchou a Madrid para traballar nun bufete de avogados[3]. En Madrid dirixiu a Revista de la Justicia Municipal, que apareceu en 1927. Colaborou en Vida Gallega e El Pueblo Gallego. Foi xuíz municipal de Madrid (1933). Despois da guerra civil española traballou como tradutor.
Traducións
editar- La enemiga de Napoleón de Giuseppe Borghetti (1943).
- Pensamientos y aventuras de Winston Churchill (1943).
- Los años de Virginia Woolf (1943).
- Grandes contemporáneos de Winston Churchill (1944).
- Estampas napoleónicas de Alessandro Varaldo (1944).
- El hombre que se perdió a sí mismo de Osbert Sitwell (1945).
- El tigre ruín de Howard Spring (1963).
- La balada y la fuente de Howard Spring (1963).
Notas
editar- ↑ "El periodismo gallego. Alentando a la juventud", Gaceta de Galicia, 26-5-1916, p. 2
- ↑ "Noticias". El Progreso. 25 de abril de 1915. p. 3.
- ↑ "Pedro Fraga de Porto", El Norte de Galicia, 30-9-1920, p. 2.