O pedreiro negro[2] (Oenanthe leucura) é unha pequena ave paseriforme actualmente clasificada na familia Muscicapidae. Atópase na Península Ibérica e oeste do norte de África.

Taxonomía

editar

O pedreiro negro foi descrito formalmente en 1789 polo naturalista alemán Johann Friedrich Gmelin na súa edición revisada e ampliada do Systema Naturae de Carl Linné. Situouno xunto cos tordos no xénero Turdus, e acuñou para el o nome binomial Turdus leucurus e indicou como localidade tipo Xibraltar.[3] O epíteto específico do nome vén do antigo grego leukouros, que significa 'de cola branca'.[4] Gmelin baseou a súa descrición no "tordo de cola branca" que fora descrito e ilustrado en 1783 polo ornitólogo John Latham na súa obra en varios volumes A General Synopsis of Birds. Latham examinou un espécime no Museo Leveriano de Londres.[5] O pedreiro negro é agora situado no xénero Oenanthe que foi introducido en 1816 polo ornitólogo francés Louis Pierre Vieillot.[6]

Recoñécense dúas subespecies:[6]

  • O. l. leucura (Gmelin, JF, 1789) – Portugal, España e sur de Francia
  • O. l. riggenbachi (Hartert, EJO, 1909) – noroeste de África

Descrición

editar

É un pedreiro grande de 16–18 cm de longo. O macho desta especie é totalmente negro excepto no sobrecú e a maior parte da cola que son brancos. A femia é similar, pero marrón escura en vez de negra. Canta unha canción alta similar á dos tordos.

A especie similar pedreiro de barrete branco (Oenanthe leucopyga) tamén se reproduce na parte de África da área de distribución do pedreiro negro, pero o pedreiro negro ten un debuxo de "T" invertido negro na súa cola branca, mentres que o pedreiro de barrete branco ten só unha parte central branca na cola. O pedreiro negro nunca ten píleo branco, pero os pedreiros de barrete branco novos tamén carecen desta característica.

Comportamento

editar
 
Ovos de pedreiro negro na colección do Museo de Wiesbaden.

Reprodúcese en cantís e pendentes rochosas do oeste do norte de África e na Península Ibérica. Xa non se reproduce no sur de Francia.[7] É principalmente unha ave residente e nidifica en gretas entre as rochas e pon de 3 a 6 ovos. Aliméntase fundamentalmente de insectos.

  1. BirdLife International (2018). "Oenanthe leucura" 2018: e.T22710259A132085979. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T22710259A132085979.en. 
  2. "Denominación das aves". Real Academia Galega. Consultado o 2024-12-05. 
  3. Gmelin, Johann Friedrich (1789). Systema naturae per regna tria naturae : secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (en latín). 1, Part 2 (13ª ed.). Lipsiae [Leipzig]: Georg. Emanuel. Beer. p. 820. 
  4. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londres: Christopher Helm. p. 225. ISBN 978-1-4081-2501-4. 
  5. Latham, John (1783). A General Synopsis of Birds. 2, Part 1. Londres: Printed for Leigh and Sotheby. p. 49, placa 38. 
  6. 6,0 6,1 Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (xullo de 2023). "Chats, Old World flycatchers". IOC World Bird List Version 13.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 19 de agosto de 2023. 
  7. Murguii, Enrique (2020). Keller, Verena; et al., eds. European Breeding Bird Atlas 2: Distribution, Abundance and Change. Barcelona: European Bird Census Council and Lynx Edicions. p. 762. ISBN 978-84-16728-38-1. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar