Olavo de Noruega

Olavo Haraldsson, tamén coñecido como santo Olavo, nado en 995 e finado en 1030, foi rei de Noruega dende 1015 ata 1028.

Olavo de Noruega

Biografía
Nacemento	(non) Óláfr Haraldsson c. 995 Ringerike, Noruega
Morte	29 de xullo de 1030 (Gregoriano) (34/35 anos) Stiklestad, Noruega
Causa da morte	morto en combate
Lugar de sepultura	Catedral de Nidaros
Monarca de Noruega
1015 – 1028 ← Sweyn Haakonsson – Canuto o Grande →
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Lugar de traballo	Escandinavia Rusia
Ocupación	monarca
Carreira militar
Conflito	Batalla de Boknafjorden Batalla de Stiklestad Batalla de Helgeå Batalla de Nesjar
Enaltecemento
santo
Día de festividade relixiosa	29 de xullo
Familia
Familia	Hårfagre
Cónxuxe	Astrid Olofsdotter (1019 (Gregoriano)–)
Parella	Alfhild
Fillos	Wulfhild of Norway  () Astrid Olofsdotter Magno I da Noruega  () Alfhild
Pais	Haroldo da Grenlândia   e Åsta Gudbrandsdatter
Irmáns	Haroldo III da Noruega Halfdan Sigurdsson
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Representación medieval de Olavo II

Traxectoria

De orixe viquinga, converteuse ao cristianismo na cidade de Ruán (Francia) e estivo ao servizo do rei exilado Ethelred II de Inglaterra.

Regresou a Noruega no ano 1015. Por ser descendente do rei Harold I de Noruega, foi recoñecido rapidamente como rei, rexeitando aos nobres que exercían o poder no reino. Introduciu unha administración central forte, completou a conversión, iniciada por Olavo I de Noruega, dos noruegueses e ergueu igrexas por todo o territorio. É o patrón de Noruega e un dos poucos santos de orixe norueguesa recoñecidos pola Igrexa católica.

Casado cunha filla de Iaroslav I de Kíiv, tiveron un fillo, Magno I de Noruega, futuro rei da Noruega e Dinamarca.