Maurice Wilkins

Maurice Wilkins
	;
Nome orixinal	(en) Maurice Hugh Frederic Wilkins
Biografía
Nacemento	15 de decembro de 1916 ; Pongaroa, Nova Zelandia (en)
Morte	5 de outubro de 2004 (87 anos); Blackheath, Reino Unido
Educación	Universidade de Cambridge ; King Edward's School (en) ; Universidade de Birmingham - Doutor en filosofía ; St John's College (pt)
Director de tese	John Randall (pt)
Actividade
Campo de traballo	Bioloxía molecular, Fosforescencia, Separação isotópica (pt) , Microscopia e Difracción de raios X
Ocupación	biofísico, cristalógrafo, físico, médico, investigador
Empregador	Universidade de California, Berkeley ; King's College de Londres
Membro de	Royal Society ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Organización Europea de Bioloxía Molecular
Participou en
1939	Proxecto Manhattan
Obra
Doutorando	Yehudi K. Levine (en)
Familia
Cónxuxe	Patricia Ann Chidgey ; Ruth Wilkins
Premios
	(1962) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (1960) Premio Albert Lasker de Investigación Médica Básica; Membro de EMBO; membro da Royal Society; Comandante da Orde do Imperio Británico; Membro de honra da Sociedade Británica de Biofísica ;
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Уилкинс Морис); Enciclopedia soviética armenia; Obálky knih,

Maurice Hugh Frederick Wilkins, nado en Pongaroa o 15 de decembro de 1916 e finado o 5 de outubro de 2004, foi un físico neozelandés, codescubridor da estrutura do ADN.

Traxectoria

Sendo neno os seus pais trasládanse a Inglaterra. Estudou Física na Universidade de Cambridge e doutorouse na Universidade de Birmingham. Ao comezar a segunda guerra mundial trasládase aos Estados Unidos onde traballa no Proxecto Manhattan para o perfeccionamento do radar e na separación de isótopos mediante espectrógrafo de masas para construción da bomba atómica.

Wilkins xunto con Rosalind Franklin traballando sobre a difracción de raios X, describen a estrutura helicoidal do ADN, que posteriormente servirá de base para a descrición de devandita estrutura por James Watson e Francis Crick. Wilkins mostrou unhas novas imaxes de difracción de raios X de alta calidade sobre a molécula de ADN, obtidas por Franklin e sen o seu permiso, a Watson e Crick, o que lles orientou e motivou para a descrición do modelo de dobre hélice. Franklin faleceu en 1958, a súa grande estrutura subatómica foi a que axuda co descubrimento das bases nitroxenadas do ADN.

Wilkins, Watson e Crick recibiron o Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina en 1962.