Marianne Moore
Marianne Moore, nada en Kirkwood, Missouri, o 15 de novembro de 1887 [1]e finada o 5 de febreiro de 1972, foi unha escritora e poeta modernista estadounidense .
 (1948)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de novembro de 1887 Kirkwood, Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 5 de febreiro de 1972 (84 anos) Nova York (Estados Unidos de América) |
| Lugar de sepultura | Evergreen Cemetery (en) |
| Educación | Bryn Mawr College |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Poesía |
| Ocupación | poetisa, tradutora, ensaísta, escritora, crítica literaria |
| Empregador | Biblioteca Pública de Nova York (1921–1925) |
| Partido político | Partido Republicano |
| Membro de | |
| Obra | |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Nai | Mary Warner Moore |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  American Women Writers Metzler Autorinnen Lexikon, (p.363–364) >>>:Moore, Marianne |
     | |
Traxectoria
editarMarianne Moore naceu na parroquia presbiteriana onde o seu avó materno, John Riddle Warner, era pastor. Era filla dun inventor e enxeñeiro, John Milton Moore, e da súa esposa, Mary Warner. Criouse na casa do seu avó, xa que o seu pai fora enviado a un hospital psiquiátrico antes do seu nacemento. En 1905, Moore comezou a asistir ao Bryn Mawr College, en Pensilvania, graduándose catro anos despois. Ensinou na Carlisle Indian Industrial School en Carlisle, Pensilvania, ata 1915, ano no que comezou a escribir poesía profesionalmente.
Carreira
editar
Moore foi recoñecida por autores tan diversos como Wallace Stevens, William Carlos Williams, HD, TS Eliot [2] ou Ezra Pound, quizais como resultado das súas viaxes europeas antes da primeira guerra mundial. De 1925 a 1929, Moore traballou como editora da revista literaria e cultural The Dial.[1] Isto fixo que Moore asumise un papel semellante ao de Pound, descubrindo novos poetas como Elizabeth Bishop, Allen Ginsberg, John Ashbery ou James Merrill . Ademais deste traballo editorial, Moore retocou e editou o seu propio traballo anterior.
En 1933 foi galardoado cun premio, o Helen Haire Levinson Prize, pola revista Poetry . A súa colección de poemas, Collected Poems, de 1951, é quizais a súa obra máis valorada e a que lle valeu o Premio Pulitzer, o National Book Award e o Bollingen Prize. [3]Nos círculos literarios de Nova York, Moore converteuse nunha celebridade menor, servindo ocasionalmente como anfitrioa dos de maior protagonismo. Moore asistiu a partidos de boxeo, béisbol ou outros actos públicos vestida dun xeito un tanto estrafalario que se converteu na súa marca persoal: un gorro de tricornio e unha capa negra. Moore era unha entusiasta dos deportes e dos deportistas, especialmente admirando a Muhammad Ali, con quen colaborou no seu disco recitado I Am the Greatest! escribindo algunhas liñas Moore continuou publicando poemas noutros diarios, incluíndo The Nation, The New Republic e Partisan Review, ademais de publicar varias obras e coleccións de poesía e crítica literaria. Tamén mantivo correspondencia con WH Auden e Ezra Pound mentres este último estaba encarcerado.
Obra
editar- Poems, 1921. Publicado en Londres por H.D. sen o coñecemento de Moore.
- Observations, 1924.
- Selected Poems, 1935. Introdución de T. S. Eliot.
- The Pangolin and Other Verse, 1936.
- What Are Years, 1941.
- Nevertheless, 1944.
- A Face, 1949.
- Collected Poems, 1951.
- Fables of La Fontaine, 1954. Tradución.
- Predilections: Literary Essays, 1955.
- Idiosyncrasy and Technique, 1966.
- Like a Bulwark, 1956.
- O To Be a Dragon, 1959.
- Idiosyncrasy and Technique, 1959.
- The Marianne Moore Reader, 1961.
- The Absentee: A Comedy in Four Acts, 1962. Dramatización da novela de Maria Edgeworth.
- Puss in Boots, The Sleeping Beauty and Cinderella, 1963. Adaptacións dos contos de Perrault.
- Dress and Kindred Subjects, 1965.
- Poetry and Criticism, 1965.
- Tell Me, Tell Me: Granite, Steel and Other Topics, 1966.
- The Complete Poems, 1967.
- The Accented Syllable, 1969.
- Homage to Henry James, 1971. Ensaios de Moore, Edmund Wilson, etc.
- The Complete Poems, 1981.
- The Complete Prose, 1986.
- The Selected Letters of Marianne Moore, editado por Bonnie Costello, Celested Goodridge e Cristann Miller. Knopf, 1997.
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Foundation, Poetry (2022-08-30). "Marianne Moore". Poetry Foundation (en inglés). Consultado o 2022-08-30.
- ↑ "Marianne Moore | American poet | Britannica". www.britannica.com (en inglés). Consultado o 2022-08-30.
- ↑ Poets, Academy of American. "About Marianne Moore | Academy of American Poets". poets.org. Consultado o 2022-08-30.