Máximo Mena
Máximo Mena, nado en 1942 e finado en Córdoba o 29 de maio de 1969, foi un obreiro arxentino do sindicato de mecánicos SMATA (CGT), asasinado durante as primeiras horas dunha folga xeral decidida polo sindicalismo cordobés o 29 de maio de 1969, durante a ditadura militar dirixida polo xeneral Juan Carlos Onganía. O seu asasinato foi unha das causas inmediatas que desencadeou a rebelión popular coñecida como Cordobazo.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1942 Córdoba, Arxentina |
| Morte | 29 de maio de 1969 (26/27 anos) Córdoba, Arxentina |
| Causa da morte | homicidio, ferida por arma de fogo |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista |
Circunstancias e impacto da súa morte
editarO 26 de maio de 1969 o sindicalismo cordobés decidira unha folga xeral de 37 horas, para os días 29 e 30 de maio, en coordinación coa movemento estudantil
Máximo Mena integraba a columna da planta de Santa Isabel da empresa IKA[1] integrada por uns 3.000 obreiros que avanzou sobre a cidade de Córdoba pola ruta cara a Alta Graza.
A columna entrou á cidade pola ruta Nº 36 e chegou ata a Avenida Vélez Sarfield onde desbordou a barreira policial. Pouco despois a columna volveu chocar coa policial no Fogar Escola Pablo Pizzurno.
En Bulevard San Juan e Arturo M. Bas a policía abriu fogo sobre a columna e Máximo Mena cae morto[2].
Ao correrse a noticia do asasinato de Mena produciuse un rexeitamento popular que impulsou a masificación das mobilizacións.
Oficialmente informouse que houbo 34 persoas mortas e 400 feridos.[3]
Notas
editar- ↑ Historia, Industrias Kaiser Argentina Arquivado 14 de outubro de 2007 en Wayback Machine..
- ↑ El Cordobazo, por Luis Bruschtein, Páx. 12, 29 de mayo de 1999
- ↑ Un poco de historia: el día que Córdoba le habló a la nación Arquivado 18 de xaneiro de 2007 en Wayback Machine..