Joaquín García Labella

Joaquín García Labella, nado en Granada o 10 de abril de 1905 e finado na mesma cidade o 25 de agosto de 1936, foi un xurista e político español.

Joaquín García Labella

Biografía
Nacemento	10 de abril de 1905 Granada, España
Morte	25 de agosto de 1936 (31 anos) Granada, España
Causa da morte	pena de morte, ferida por arma de fogo
Gobernador civil da provincia de Sevilla
Gobernador civil da provincia da Coruña
Gobernador civil da provincia de Cádiz
Catedrático de universidade
Datos persoais
Educación	Universidade de Granada London School of Economics Universidade Central
Actividade
Ocupación	político, xurista, profesor universitario
Empregador	Universidade de Santiago de Compostela Universidade de Salamanca Universidade de Granada
Partido político	Izquierda Republicana Acción Republicana

Traxectoria

Licenciado en Dereito pola Universidade de Granada, marchou a Francia onde completou estudos cos xuristas Léon Duguit e Roger Bonnard e no Reino Unido na London School of Economics. En 1926 doutorouse na Universidade Central de Madrid, e converteuse en catedrático de dereito administrativo da Universidade de Santiago de Compostela ao ano seguinte. Sufriu a represión da ditadura de Primo de Rivera cando a maioría das universidades protestaron contra o réxime. Integrado nos círculos republicanos galegos, participou no pacto de Lestrobe. A finais de 1930 trasladouse á Universidade de Salamanca como catedrático de dereito político, compatibilizando o traballo co de maxistrado da Audiencia Provincial na sala do contencioso-administrativo. Por permuta con José María Gil-Robles estableceuse definitivamente na Universidade de Granada.

Coa proclamación da República foi nomeado gobernador civil da Coruña (ata xuño dese ano). Incorporouse a Acción Republicana e despois a Izquierda Republicana. En 1932 ocupou o goberno civil de Cádiz e ao ano seguinte o de Sevilla. En 1933 foi Director Xeral de Administración Local, retirándose despois da política activa para reincorporarse á cátedra granadina, aínda que continuou como asesor xurídico do Concello de Granada.

Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido acusado de esconder armas no Concello. Consciente dos fusilamentos no cemiterio de Granada que se sucedían sen interrupción, escribiu unha carta de súplica ao capitán sublevado José Nestarés Cuellas, na que se ofrecía para combater no bando franquista, abxuraba das súas ideas e amizades e abrazaba a relixión católica. Foi liberado e deixado a cargo de Nestarés que mantiña unha unidade paramilitar en Viznar, onde Labella foi ingresado en La Colonia, unha especie de prisión privada de Nestarés onde humillaba a Labella obrigándoo a levar un mandil que o identificaba como membro da masonería. Nas cartas que enviou á familia, Labella sinalaba que o obrigaban a cavar as fosas dos fusilados. Despois, vestido de falanxista, Nestarés incorporouno á súa unidade. Durante un acto relixioso o 15 de agosto, García Labella foi recoñecido por un tenente coronel que se dirixiu ao gobernador militar queixándose de que estivese libre e vivo. Pouco despois comunicáronlle o traslado a Granada mediante engano ao dicirlle que ía pasar uns días visitando á súa muller e á súa filla, pero non foi así, sendo xulgado de maneira sumaria e fusilado no cemiterio de San José xunto a outros 37 presos.

Vida persoal

Casou na Coruña con Isabel Fernández-España Vigil en decembro de 1931.

Véxase tamén

Bibliografía

• Peláez, Manuel J. (2007). "Jornadas Sobre Juristas Andaluces en la Segunda República". Revista de estudios histórico-jurídicos (Valparaiso) XXIX. ISSN 0716-5455, pp. 676-683. *
• Peláez, Manuel J. (2009). "Juristas universales e internacionales, originarios de Málaga (segunda parte)". Contribuciones a las Ciencias Sociales. 
• José Francisco López-Font Márquez, La obra jurídico-administrativa del profesor García Labella, Granada, 2000.