Jo Jo White

Joseph Henry "Jo Jo" White, nado o 16 de novembro de 1946 en St. Louis, Missouri e finado na cidade de Boston o 16 de xaneiro de 2018 foi un antigo xogador de baloncesto profesional estadounidense da NBA.

Jo Jo White

Nome orixinal	(en) Joseph Henry White
Biografía
Nacemento	16 de novembro de 1946 St. Louis, Estados Unidos de América
Morte	16 de xaneiro de 2018 (71 anos) Boston, Estados Unidos de América
Causa da morte	pneumonía
Educación	Universidade de Kansas Dartmouth College McKinley Classical Leadership Academy (en)
Altura	190 cm
Peso	86 kg
Actividade
Ocupación	baloncestista, gastrónomo, adestrador de baloncesto, actor
Período de actividade	1969 - 1981
Carreira militar
Rama militar	Corpo de Marines dos Estados Unidos
Nacionalidade deportiva	Estados Unidos de América
Deporte	baloncesto
Liga	Baloncesto masculino da División I da NCAA e National Basketball Association
Posición de xogo	Base
Convocado por	Boston Celtics
Traxectoria   Equipo – Sacramento Kings – Golden State Warriors – Topeka Sizzlers 1965–1969 Kansas Jayhawks 1969–1979 Boston Celtics (Base)
Participou en
1968	Xogos Olímpicos de 1968
1967	Jogos Pan-Americanos de 1967 (pt)
Familia
Fillos	Brian J. White
Premios
(1976)  Premio Bill Russell ao MVP das Finais da NBA (1970)  equipo All-Rookie da NBA
Descrito pola fonte	Jo Jo White, Deadeye Shooter for Boston Celtics, Dies at 71 (en)
Sitio web	jojowhite10.com

Traxectoria

White xogou ao baloncesto na Universidade de Kansas antes de participar coa súa selección nos Xogos Olímpicos de México 1968, gañando a medalla de ouro. No Draft de 1969 foi seleccionado na novena posición por Boston Celtics, equipo que por entón viña xustamente de gañar once aneis en trece anos. Con todo, antes de que White debutase coa verde dos Celtics, o lendario pivote Bill Russell anunciaba a súa retirada. White foi un xogador de baloncesto "iron-man", disputando os 82 partidos da liga regular durante cinco campañas consecutivas nos anos 70. White era un gran defensor, rápido e decente tirador, ademais de ser o líder do seu equipo.

En 1970 os Celtics finalizaron con balance negativo por primeira vez desde 1951, asinando un 34-48. Pero con White liderando ao equipo desde a posición de base, os Celtics regresaron rapidamente ao camiño da vitoria en 1971. White foi seleccionado para xogar o All-Star Game desde 1971 até 1977 e finalizou entre o dez mellores en asistencias por partido desde 1973 até 1977. En 1974 e 1976, White axudou ao equipo ha gañar o campionato da NBA, sendo nomeado MVP das Finais de 1976. Foi traspasado a Golden State Warriors en 1979, e en 1981 retirouse do baloncesto profesional. O 9 de abril de 1982, os Celtics retiraron o seu dorsal 10.

Quizais o mellor partido na carreira de White foi o quinto encontro entre os Celtics e Phoenix Suns das Finais da NBA de 1976, que se decidiu en tres prórrogas cun White espectacular anotando 33 puntos e repartindo 9 asistencias, liderando a vitoria de Boston por 128-126. Xogando 60 minutos, só Garfield Heard, dos Suns, con 61 minutos, xogou máis que el. Para moitos, este foi o mellor partido da historia da NBA. O fillo de Jo Jo White, chamado Brian J. White, é actor.

Logros persoais

• Elixido en sete ocasións para o All-Star Game
• MVP das Finais de 1976.
• Elixido no mellor quinteto de rookies en 1970.
• Elixido en dúas ocasións no segundo mellor equipo da liga.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Estatísticas de Jo Jo White Arquivado 15 de setembro de 2010 en Wayback Machine.