Wikipedia

Ivette Nadal

Ivette Nadal, nada en Granollers o 6 de maio de 1988, é unha cantautora e poeta catalá. Publicou catro álbums e catro poemarios. Comezou a presentar os seus traballos en bares e espazos próximos, incluso nos espazos máis emblemáticos do panorama musical catalán: nas súas actuacións combina a canción e a poesía propia. Colaborou con diversos artistas, entre eles Manolo García en Creyente bajo torres de alta tensión do disco Los Días Intactos, sendo así o primeiro artista convidado de toda a discografía en solitario de Manolo García.

Modelo:BiografíaIvette Nadal

(2024, provincia de Barcelona) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento6 de maio de 1988 Editar o valor en Wikidata (36 anos)
Granollers, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncompositora, poetisa, cantante, escritora Editar o valor en Wikidata
Período de actividade2007 Editar o valor en Wikidata -
Xénero artísticoMúsica pop, música rock e canción de autor Editar o valor en Wikidata
InstrumentoGuitarra e voz Editar o valor en Wikidata
Sitio webivettenadal.com Editar o valor en Wikidata
Facebook: ivettenadal Twitter: IvetteNadal Instagram: ivettenadal MySpace: ivettenadal Youtube: UCdkOmn1MBc0-Ey-HZu69Zfw BNE: XX4712376 Spotify: 7wtt5XbGDjAHjRpebVeJEo Musicbrainz: 469b93b9-9e55-46f9-8cf0-2ee9060bb691 Songkick: 4231206 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

As primeiras actuacións de Ivette Nadal coa guitarra na man foron en salas como «L'horiginal», «L'heliogàbal», «L'elèctric» ou «L'Sputnik». Durante ese período realizou varios recitais en solitario ou compartindo escenario con Enric Casasses, Blanca Llum Vidal, Joan Vinuesa e formou parte da Generació (H)original.[1]

Con vinte anos, en 2008, autoeditou o seu primeiro disco: Guerres dolcíssimes. Nadal aparecera anteriormente como artista na escola itinerante Campus Rock do festival Senglar Rock e aproveitou as cancións que compuxo, a experiencia e os seus contactos con Toni Xuclà, David Rossell e Cris Juanico para crear o seu primeiro disco cunha poética propia.

En 2009 publicou o poemario Camí Privat, unha recompilación de corenta poemas que recita en directo nas súas actuacións, co material xerado de forma simultánea ao seu primeiro disco.[2] Tras a publicación do seu segundo traballo musical, A l'esquena d'un elefant,[3] o cantautor Manolo García propúxolle colaborar no disco Los Días Intactos (2011) no que interpreta o tema Creyente bajo torres de alta tensión. Nese ano, actuou con Manolo García en La Marató de tv3, e no Teatro Coliseum de Barcelona.[4] O disco foi elixido un dos 10 mellores discos de 2010 en Radio 4 e as súas cancións foron utilizadas en varias series de televisión como Polseres vermelles.[5]

En 2012 presentou a súa obra Mestres i amics incorporando poesía doutros autores contemporáneos, votada entre as dez mellores obras en seis categorías dos Premios Enderrock 2013; nese mesmo ano publica o primeiro videoclip en 3D dunha canción en lingua catalá, incluída no disco Calaix de dalt, galardoado como mellor videoclip en 3D no «3D Film & Music Fest» de Barcelona.[6]

En xuño de 2013 participou no «Concerto pola Liberdade», celebrado no Camp Nou de Barcelona organizado por Òmnium Cultural, ao que asistiron case cen mil espectadores.[7]

En 2016 presentou o seu traballo Tornar a mare, un disco de superación que contou coa colaboración de Manolo García e Joan Colomo.

Loita contra a anorexia

editar

Despois de 2012 produciuse unha pausa no seu traballo, durante a súa loita contra a anorexia, unha enfermidade que comezou a mostrar nela os seus primeiros síntomas aos nove anos e que empeorou entre os 23 e os 27. Froito do proceso de superación, nace o seu cuarto disco, Tornar a mare (Volver á nai), presentado en 2016.

"Un disco para salvarme", afirmou ao explicar o seu traballo en 2016, lembrando como na época de Mestres i amics (2012), subía ao escenario "en condicións que non eran saudables (...) Din que a anorexia é como un iceberg, que non comer está arriba e os problemas están na base. No meu caso houbo un erro ideolóxico: creei un personaxe escénico que estaba enfermo (...) Eu cría que á xente lle gustaba moito a miña fraxilidade, e quería levala ao extremo, cunha transcendencia, un sentimentalismo. Saíuse do meu control".[8]

"Un día mirei polas fiestras do metro e vin aquela nena dentro de min que quería vivir e sorrir de novo. Quería volver ao ventre da nai e quería volver como nai, porque levaba uns meses afastado da realidade. É un cambio de vida cara á saúde. Debes curarte, xa que o meu fillo canta ao final da canción", explica Ivette sobre Tornar a mare.[9] Financiou o álbum a través dunha plataforma de financiamento colectivo.[9][10] Todas as letras son súas agás "Versos enllà del camí", do poeta catalán Salvador Espriu.[11] Contou coa colaboración de Manolo García (No saps el mal que em fas) e Joan Colomo (En aquest parany). O vídeo musical do álbum está feito con imaxes proporcionadas baixo unha licenza libre Creative Commons 3.0 polo director Scott Rhea.[9]

Les Kol·lontai

editar

En xaneiro de 2017 participou no proxecto grupal «Les Kol·lontai», produción do festival BarnaSans, con outras tres cantautoras: Montse Castellà, Sílvia Comes e Meritxell Gené i Poca. O nome do grupo é unha homenaxe á feminista soviética Alexandra Kollontai e as súas cancións teñen un tema feminista de apoio á igualdade e á liberdade.[12]

Ep e quinto disco

editar

Para celebrar unha década sobre os escenarios, a finais de 2018 presenta o espectáculo e disco Arquitectura primera co compositor e multiinstrumentista Pascal Comelade,[13] un concerto único no Teatro Auditorio de Granollers,[14] un repaso persoal das cancións máis representativas de Ivette Nadal con novos arranxos; cun son máis radical e elegante, e tamén cun par de novas cancións feitas para a ocasión e versións dos Rolling Stones e PJ Harvey en catalán, con letra inédita de Enric Casasses.

Da colaboración Comelade-Nadal naceu a finais de 2020 un disco co título En nom de la ferida. Está formado por 14 cancións que abarcan poesía e canción, e o deseñador Josep Abril fixo a portada do disco.[15]

Publicacións

editar

Poemarios

editar
  • Camí privat (2008) editorial «Roca Umbert».
  • Arbres, mars, desconcerts (2017) editorial «Llibres del segle».
  • L'àngel i la infermesa del pensament (2020), editorial «Cafè central i Eumo».
  • Camí del text (2022), editorial «Edicions Poncianes».

Discografía

editar

Solitario

editar
  • Guerres dolcíssimes (Autoedición - RHRN, 2007)
  • A l'esquena d'un elefant (Autoedición - RHRN, 2009)
  • Mestres i amics (Autoedición - RHRN, 2012)
  • Tornar a mare (Autoedición - RHRN, 2016)
  • Les hores blaves (Autoedición - Picap, 2022)

Colaboracións

editar
  • Con Manolo García en Los días intactos (2011) con «Creyente bajo torres de alta tensión».
  • Con Pascal Comelade en Arquitectura primera (Discmedi, 2018; EP)
  • Con Pascal Comelade en En nom de la ferida (Autoedició - RHRN, 2020)

Notas

editar
  1. ↑ "La família de l’Horiginal, retratada". VilaWeb.cat (en catalán). Consultado o 31-10-2018. 
  2. ↑ "Ivette Nadal: un camí privat per un nosaltres | L'Accent - Informació i comunicació popular dels Països Catalans". laccent.cat (en catalán). Consultado o 14-01-2017. 
  3. ↑ "Ivette Nadal i Meritxell Gené - Club TR3SC". tresc.cat (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 16-01-2017. Consultado o 14-01-2017. 
  4. ↑ "Manolo García e Ivette Nadal en "La Marató" TV3" (en catalán). 2011. 
  5. ↑ "«Polseres vermelles» Soundtrack (2011) OST". ringostrack.com (en inglés). Consultado o 19-10-2024. 
  6. ↑ Ivette Nadal (03-10-2012). "Calaix de dalt · Ivette Nadal · disc Mestres i amics" (en catalán). Consultado o 14-01-2017. 
  7. ↑ "Sesenta artistas cantarán por el derecho a decidir". cancioneros.com (en castelán). Consultado o 14-01-2017. 
  8. ↑ Bianciotto, Jordi (18-02-2016). "Ivette Nadal, canciones para vivir". El Periódico (en castelán). Consultado o 14-01-2017. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Morén Alegret, Helena. "Salut i força amb Ivette Nadal". Enderrock (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 16-01-2017. Consultado o 14-01-2017. 
  10. ↑ "Manolo García colabora en el nuevo disco de Ivette Nadal. Ayúdala a publicarlo! | Manolo Garcia y Compañía!". Manolo Garcia y Compañía! (en castelán). Consultado o 14-01-2017. 
  11. ↑ Rodríguez, Julia. "Ivette Nadal: "Vull ser lliure a l'escenari i no vull tenir por" - 20minutos.es". 20minutos.es - Últimas Noticias (en catalán). Consultado o 14-01-2017. 
  12. ↑ "Les veus femenines, protagonistes del cicle Born de Cançons 2017 | BTVNOTICIES.cat". www.btv.cat (en catalán). Consultado o 14-01-2017. 
  13. ↑ Spain, ROCKDELUX, Barcelona,. "Pascal Comelade i Ivette Nadal. ROCKDELUX (2018)". rockdelux.com (en castelán). Consultado o 02-11-2018. 
  14. ↑ "Sonreír tras la tormenta". La Vanguardia (en castelán). Consultado o 02-11-2018. 
  15. ↑ "En nom de la ferida". enderrock.cat (en catalán). 27-11-2020. Consultado o 19-10-2024. 
Traído desde «https://gl.wiki.x.io/w/index.php?title=Ivette_Nadal&oldid=6867698»