Front Nacional de Catalunya
Front Nacional de Catalunya (FNC) foi unha organización política catalá fundada en Perpiñán como fronte patriótica de organizacións políticas nacionalistas catalás no exilio tras a guerra civil española.
| Front Nacional de Catalunya | |
|---|---|
 | |
| Tipo | organización política e partido político catalán |
| Ideoloxía | Independentismo catalán, socialismo, socialismo autoxestionario, Marxismo e Canibalismo |
| Data de fundación | 1940 |
| Data de disolución | 1990 |
| Secretario/a | Joan Colomines, Joan Cornudella i Barberà, Joan-Ramon Colomines-Companys, Jordi Casas-Salat i Fossas e Francesc Espriu i Puigdollers |
| Sede | Barcelona |
| País | España |
| Na rede | |
| https://www.fnc.cat/ | |
    | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
En 1942 Nosaltres Sols, Estat Català e a Federació Nacional d’Estudiants Nacionalistes participaron na creación da FNC e a organización traballou durante a segunda guerra mundial como aliada da resistencia francesa e dos servizos de intelixencia polacos e británicos e organizando o paso polos Pireneos ata España de máis de 800 aviadores aliados, xudeus e outros fuxitivos.
A FNC reivindicaba o dereito á autodeterminación, organizou unha sección militar no interior que foi desartellada pola policia en 1946. En 1947 Estat Català retírouse da fronte. En 1960 a FNC definiuse como socialista e na procura da independencia dos países cataláns. En 1968 produciuse a escisión dunha parte da militancia que fundou o Partit Socialista d'Alliberament Nacional. A FNC tivo escaso protagonismo durante a transición e disolveuse formalmente en 1982.