Eustaquio Ilundáin
Eustaquio Ilundáin y Esteban, nado en Pamplona o 20 de setembro de 1862[1] e finado en Sevilla o 10 de agosto de 1937,[2] foi bispo de Ourense entre os anos 1904 e 1920 e posteriormente arcebispo de Sevilla ata a súa morte.
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Eustaquio Ilundain y Esteban 20 de setembro de 1862 Pamplona, España |
| Morte | 10 de agosto de 1937 (74 anos) Sevilla, España |
| Lugar de sepultura | Iglesia Catedral de Santa María |
_Version_with_Golden_Fleece_and_Charles_III_Orders.svg){kind=small} Membro da Asemblea Nacional Consultiva | |
| 10 de outubro de 1927 – 15 de febreiro de 1930 | |
| Cardeal | |
| 30 de marzo de 1925 – | |
 Arcebispo de Sevilla | |
| 16 de decembro de 1920 – 10 de agosto de 1937 ← Enrique Almaraz y Santos (pt)  – Pedro Segura y Sáenz → | |
| Bispo de Ourense | |
| 14 de novembro de 1904 – ← Pascual Carrascosa Gabaldón – Florencio Cerviño González → Diocese: diocese de Ourense | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | bispo católico (1905–), sacerdote católico (1886–), político |
| Membro de | |
| Consagración | José Cadena Eleta (pt) |
| Premios | |
| |
 | |
  | |
Traxectoria
editarRecibiu formación en Teoloxía nos seminarios de Pamplona e Cidade Real. Na capital navarra foi ordenado sacerdote no ano 1886 e alí serviu ata 1891. Entre 1901 e 1904 foi reitor do Seminario de Segovia.
Durante o seu período na diocese de Ourense prestou especial atención á formación dos seminaristas e promoveu os seus coñecementos científicos. Realizou importantes investimentos para subministrar aparellos ao gabinete de Física e Historia natural que el mesmo fundou.
En 1914 suspendeu a divinis ao crego e líder agrarista Basilio Álvarez pola campaña xornalística e política que este emprendera en defensa do campesiñado e contra os poderes conservadores. Eustaquio Ilundáin viviu tamén mentres foi bispo de Ourense a aceptación por parte da poboación de novas formas de lecer, entre elas o cinematógrafo, que foi visto como unha ameaza á doutrina da Igrexa e aos seus valores morais[Cómpre referencia], visión esta que retratou Carlos Casares na novela Ilustrísima.
| Dignidades da Igrexa católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Pascual Carrascosa |
 1904 - 1920 |
Sucesor: Florencio Cerviño González |
Notas
editar- ↑ Luis Aguirre Prado (1964). SIE, ed. La Iglesia y la Guerra Española (en castelán). p. 54.
- ↑ José Sánchez Herrero (2003). La Semana Santa de Sevilla. Sílex Ediciones. p. 262. ISBN 9788477371205.