Eugène Viollet-le-Duc

Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc nado en París o 27 de xaneiro de 1814 e finado en Lausana o 17 de setembro de 1879, foi un arquitecto, arqueólogo e escritor francés. Defendeu o uso dunha metodoloxía racional no estudo dos estilos do pasado, contraposta ó historicismo romántico. As súas teorías exerceron unha grande influencia en artistas posteriores, como Guimard, Gaudí, Horta ou Vilaseca.

Eugène Viollet-le-Duc

Biografía
Nacemento	(fr) Eugène Emmanuel Viollet Leduc 27 de xaneiro de 1814 París, Francia
Morte	17 de setembro de 1879 (65 anos) Lausana, Suíza
Lugar de sepultura	Bois-de-Vaux Cemetery (en) , section 18, concession 101
Diocesan architect (en)
1860 – 1874 ← Jean Jacques Nicolas Arveuf-Fransquin (pt) – Eugène Millet (pt)  → Diocese: Arquidiocese de Reims
Municipal councillor of Paris (en)
Actividade
Ocupación	arquitecto, historiador da arquitectura, restaurador, castellologist (en) , historiador da arte, escritor, debuxante arquitectónico, preface author (en)
Empregador	Escola Nacional Superior de Belas Artes
Membro de	Real Academia de Arte (membro de honra) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Movemento	Arquitectura neogótica
Alumnos	Armand Cassagne (pt)
Carreira militar
Conflito	Guerra franco-prusiana
Obra
Obras destacables Château de la Flachère (en) Château de Montdardier (en) (1836) Q17491098 (1884) Castelo de Abbadie (1886) Estatua da Liberdade
Arquivos en	Arquivos Nacionais de Francia [ F/19/7233] Médiathèque du patrimoine et de la photographie (en) Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 15]
Familia
Fillos	Eugène-Louis Viollet-le-Duc
Pai	Emmanuel-Louis-Nicolas Viollet-le-Duc
Irmáns	Adolphe Etienne, II Viollet-Le-Duc
Parentes	Étienne-Jean Delécluze, tío
Premios
(1864)  Medalla de Ouro do RIBA  comandante da Lexión de Honra
Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Obálky knih, Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Traxectoria

Nacido no seo dunha familia da alta burguesía, dende moi novo interesouse pola Arquitectura da Idade Media e aínda que foi discípulo de Achille Leclère, rexeitou ingresar na escola de Belas Artes para converterse en autodidacta percorrendo Francia e Italia.

Teoría da restauración

Na súa teoría defende que o restaurador debe poñerse no lugar do arquitecto-creador primitivo, entendendo o espírito da obra e aplicalo á reconstrución da mesma. Trata de volver ó edificio a súa forma orixinal (forma prístina), ou como el entende que debeu ser, posto que afirma que a partir das partes que aínda existen é posible reconstruír o total, por pura coherencia do estilo.

As súas intervencións sobre diversos monumentos franceses caracterizáronse sempre pola primacía do estilo gótico, considerado por Viollet superior dende o punto de vista técnico e estético.

A chamada unidade de estilo buscaba resaltar os aspectos medievais do edificio tratado, isto obrigaba a eliminar ou alterar os elementos "inferiores" ou secundarios engadidos con posterioridade nos momentos renacentista, barroco ou neoclásico. En certas ocasións as intervencións de Viollet provocaron a desaparición de interesantes engadidos de gran calidade e valor histórico artístico, causando a ruptura do proceso vital da obra artística.

Viollet-le-Duc é unha figura oposta, no tocante as ideas, a John Ruskin que defende a conservación fronte á restauración.

Obras destacadas

Restauracións

• Santa María Magdalena de Vezelay.
• Catedral de Amiens.
• Abadía de Saint Denis de París.
• Catedral de Lausana.
• Catedral de San Sernin de Tolosa, Francia.
• Catedral de Notre-Dame de París.
• Sainte Chapelle.
• San Luis de Poissy.
• Semur.
• San Miguel de Carcassonne.
• Casa do concello de San Antonio.
• Casa do concello de Narbona.
• Castelo de Pierrefonds.
• Fortificacións de Carcasona.
• Castelo de Coucy.
• Castelo de Roquetaillade.

Escritos

• Dictionnaire de l'architecture française du XI^e au XVI^e siècle (1854-68).
• Dictionnaire raisonné du mobilier français de l'époque Carolingienne à la Renaissance (1858-75).
• L'Architecture militaire au moyen Âge (1854).
• Entretiens sur l'architecture (1863-72).
• Cités et mines américaines (1863).
• Mémoire sur la défense de Paris (1871).
• Habitations modernes (1874- 77).
• Histoire d'une maison (1873).
• Histoire d'une forteresse (1874).
• Histoire de l'habitation humaine (1875).
• Le Massif du Mont Blanc (1876).
• L'Art russe (1877).
• Histoire d'un hotel-de-ville et d'une cathédrale (1878.)
• La Décoration appliquée aux édifices (1879).

Véxase tamén

Outros artigos

• Castelo de Abbadie