Ernesto Baltar Santaló
avogado e político galego
Ernesto Baltar Santaló, nado en Padrón en 1900 e finado no mesmo concello o 2 de marzo de 1977, foi un avogado e político galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1900  Padrón, España |
| Morte | 2 de marzo de 1977 (76/77 anos) Padrón, España |
 Alcalde de Pontevedra | |
| 21 de maio de 1937 – 16 de abril de 1939 – Remigio Hevia Marinas → | |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado, político |
| Familia | |
| Fillos | Ernesto Baltar Feijoo, Ramón Baltar Feijoo |
| Pai | Ernesto Baltar Cortés |
| Irmáns | Manuel Baltar Santaló |
 | |
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Ernesto Baltar.
Traxectoria
editarFillo de Ernesto Baltar Cortés. Xuíz municipal de Pontevedra en 1928, foi nomeado maxistrado suplente da Audiencia de Pontevedra en 1935. Foi alcalde de Pontevedra do 21 de maio de 1937 ao 16 de abril de 1939. Nos anos corenta foi conselleiro delegado da empresa Estañíferas de Galicia SA.[1] Foi o primeiro presidente da Irmandade dos Fillos e Amigos de Padrón. Finou en Padrón o 2 de marzo de 1977.[2]
| Predecesor: Eladio Becerril González |
Alcalde de Pontevedra 1937 - 1939 |
Sucesor: Remigio Hevia Marinas |
Obras
editar- Exégesis de la obra del jurisconsulto gallego D. Juan Francisco de Castro, 1972.
Vida persoal
editarCasou no pazo de Pallares de Monforte de Lemos con María Dolores Feijoo García, filla de Pedro Feijoo López, o 19 de marzo de 1939,[3] e foi pai de Ernesto, Ramón, Ubalda e María del Carmen Baltar Feijoo.