Damián
nome masculino
Damián[1] é un nome propio masculino galego. A súa orixe é o grego Δαμιανός (tronzador), de δαμάζω (tronzar). Ten, polo tanto, a mesma orixe etimolóxica ca Dámaso.
En xaneiro de 2023 existían 1.322 varóns en Galicia co nome Damián, cunha media de idade de 29,7 anos.[2]
Santoral
editar- 15 de abril: san Damián de Molokai (1840-1889), apóstolo dos leprosos
- 26 de setembro: san Damián, médico mártir en Siria (286)
Variantes
editar| Variantes noutras linguas | |
|---|---|
| Lingua alemá | Damian |
| Lingua asturiana | Damianu |
| Lingua catalá | Damià |
| Lingua checa | Damián |
| Lingua corsa | Damianu |
| Lingua croata | Damjan |
| Lingua eslovaca | Damián |
| Lingua eslovena | Damijan |
| Lingua vasca | Damen |
| Lingua francesa | Damien |
| Lingua galega | Damián, Damiam |
| Lingua grega | Δαμιανός (Damianos) |
| Lingua neerlandesa | Damianus, Damiaan |
| Lingua húngara | Damján |
| Lingua inglesa | Damian |
| Lingua islandesa | Damíanus |
| Lingua italiana | Damiano |
| Lingua latina | Damianus |
| Lingua lituana | Damijonas |
| Lingua hebraica | דאמיאן |
| Lingua polonesa | Damian |
| Lingua portuguesa | Damião |
| Lingua romanesa | Damian |
| Lingua rusa | Дамиан (Fillo do demo) |
| Lingua sarda | Damiànu |
| Lingua serbia | Дамјан (Damjan) |
| Lingua sueca | Damianus |
| Lingua ucraína | Дем’ян (Dem'jan) |
| Lingua xeorxiana | დამიანე (Damiane) |
Notas
editarVéxase tamén
editarOutros artigos
editar- Lista de nomes masculinos en galego
- Lista de nomes masculinos galegos máis comúns
- Cosme e Damián (santos e mártires)
Bibliografía
editar- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.