Argulus

Argulus

Argulus foliaceus.

Reino:	Animalia
Filo:	Arthropoda
Subfilo:	Crustacea
Clase:	Maxillopoda
Subclase:	Branchiura
Orde:	Arguloida
Familia:	Argulidae
Xénero:	Argulus Müller, 1785

Especie tipo

'Argulus charon Müller, 1785 (Argulus foliaceus)
(Linnaeus, 1758)

Especies

(ver texto)

Sinonimia

Agenor Risso, 1827
Diprosia Rafinesque, 1814
Huargulus Yü, 1938
Ozolus Latreille, 1802

Argulus é un xénero de crustáceos maxilópodos branquiúros da familia dos argúlidos (Argulidae). Os seus membros coñécense como argulos, papulos ou piollos dos peixes.^[1] A causa dos seus hábitos alimenticios especializados no parasitismo de peixes, presentan unha elevada importancia económica na produción piscícola.^[2]

Taxonomía

Este xénero foi descrito orixinalmente no ano 1785 polo naturalista danés Müller.^[3]

Hábitos

Argulus parasitando un peixe.

Argulus japonicus.

Argulus coregoni.

Estes crustáceos acuáticos de desenvolvemento directo atópanse por todo o mundo, tanto no mar como en auga doce.^[4] Aínda que tamén se observou parasitando especies de ras e salamántigas,^[5] maiormente son ectoparasitos de peixes dunha enorme variedade de especies. Cando chega a unha vítima, introdúcelle o seu estilete bucal, polo cal inxecta encimas dixestivas que licuifican o tecido, para logo alimentarse da papa resultante, absorbéndoa.^[6]

O peixe afectado incrementa a súa secreción de mucus, desenvolvendo na pel lesións ulcerosas e reaccións inflamatorias; en casos onde o cadro se agrava, chéganse a comprometer as capas máis profundas da derme. Normalmente o peixe presenta unha sintomatoloxía característica, consistente en alteracións na conduta, progresiva anemia, perda de peso e unha coloración máis escura, isto último prodúcese como resultado dunha modificación do padrón de coloración normal ao verse alterados os cromatóforos pola acción das toxinas dos estiletes.^[7]^[8] O dano no hospedador adoita agravarse xa que, como resultado da súa actividade, xérase unha físgoa por onde penetran axentes patóxenos, producindo infeccións fúnxicas e bacteriais, sumado a que o peixe sofre un proceso de inmunodepresión (tensión). Ataca tanto peixes en liberdade en ambientes naturais como os confinados en establecementos de piscicultura^[9] e até peixes en acuarios domésticos.^[10] A doenza que contraen os peixes denomínase argulose.

Subdivisión

Este xénero componse das seguintes especies:

Argulus africanus Thiele, 1900
Argulus alexandrensis C. B. Wilson, 1923
Argulus alosae Gould, 1841
Argulus amazonicus Malta & Santos-Silva, 1986
Argulus ambloplites C. B. Wilson, 1920
Argulus americanus C. B. Wilson, 1902
Argulus angusticeps Cunnington, 1913
Argulus annae Schuurmans Stekhoven J.H. Jr, 1951
Argulus appendiculosus C. B. Wilson, 1907
Argulus arcassonensis Cuénot, 1912
Argulus australiensis Byrnes, 1985
Argulus belones Kampen, 1909
Argulus bengalensis Ramakrishna, 1951
Argulus bicolor Bere, 1936
Argulus boli Tripathi, 1975
Argulus borealis C. B. Wilson, 1912
Argulus brachypeltis Fryer, 1959
Argulus caecus C. B. Wilson, 1922
Argulus capensis Barnard, 1955
Argulus carteri Cunnington, 1931
Argulus catostomi Dana & Herrick, 1837
Argulus cauveriensis Thomas & Devaraj, 1975
Argulus chesapeakensis Cressey, 1971
Argulus chicomendesi Malta & Varella, 2000
Argulus chilensis Martinez, 1952
Argulus chinensis Ku & Yang, 1955
Argulus chromidis Kroyer, 1863
Argulus coregoni Thorell, 1865
Argulus cubensis C. B. Wilson, 1936
Argulus dactylopteri Thorell, 1865
Argulus dageti Dollfus, 1960
Argulus dartevellei Brian, 1940
Argulus diversicolor Byrnes, 1985
Argulus diversus C. B. Wilson, 1944
Argulus ellipticaudatus K. N. Wang, 1960
Argulus elongatus Heller, 1857
Argulus ernsti Weibezahn & Cobo, 1964
Argulus exiguus Cunnington, 1913
Argulus flavescens C. B. Wilson, 1916
Argulus floridensis Meehan, 1940
Argulus fluviatilis Thomas & Devaraj, 1975
Argulus foliaceus (Linnaeus, 1758)
Argulus fryeri Rushton-Mellor, 1994
Argulus funduli Krøyer, 1863
Argulus fuscus Bere, 1936
Argulus giordanii Brian, 1959
Argulus gracilis Rushton-Mellor, 1994
Argulus hylae Lemos de Castro & Gomes-Correa, 1985
Argulus ichesi Bouvier, 1910
Argulus incisus Cunnington, 1913
Argulus indicus Weber, 1892
Argulus ingens C. B. Wilson, 1912
Argulus intectus C. B. Wilson, 1944
Argulus izintwala J. G. Van As & L. L. Van As, 2001
Argulus japonicus Thiele, 1900
Argulus jollymani Fryer, 1956
Argulus juparanensis Lemos de Castro, 1950
Argulus kosus Avenant-Oldewage, 1994
Argulus kunmingensis Shen, 1948
Argulus kusafugu Yamaguti & Yamasu, 1959
Argulus laticauda S. I. Smith, 1874
Argulus lepidostei Kellicott, 1877
Argulus longicaudatus C. B. Wilson, 1944
Argulus lunatus C. B. Wilson, 1944
Argulus macropterus Heegaard, 1962
Argulus maculosus C. B. Wilson, 1902
Argulus major K. N. Wang, 1960
Argulus mangalorensis Natarajan, 1982
Argulus matuii Sikama, 1938
Argulus meehani Cressey, 1971
Argulus megalops S. I. Smith, 1874
Argulus melanostictus C. B. Wilson, 1935
Argulus melita Beneden, 1891
Argulus mexicanus Pineda, Paramo & del Rio, 1995
Argulus mississippiensis C. B. Wilson, 1916
Argulus mongolianus Tokioka, 1939
Argulus monodi Fryer, 1959
Argulus multicolor Schuurmans Stekhoven J.H. Jr, 1937
Argulus multipocula Barnard, 1955
Argulus nativus Kirtisinghe, 1959
Argulus natterei Heller, 1857
Argulus niger C. B. Wilson, 1902
Argulus nobilis Thiele, 1904
Argulus onodai Tokioka, 1936
Argulus papuensis Rushton-Mellor, 1994
Argulus paranensis Ringuelet, 1943
Argulus parsi Tripathi, 1975
Argulus paulensis C. B. Wilson, 1924
Argulus personatus Cunnington, 1913
Argulus pestifer Ringuelet, 1948
Argulus phoxini Leydig, 1871
Argulus piperatus C. B. Wilson, 1920
Argulus pugettensis Dana, 1852
Argulus puthenveliensis Ramakrishna, 1959
Argulus quadristriatus Devaraj & Ameer Hamsa, 1977
Argulus reticulatus C. B. Wilson, 1920
Argulus rhamdiae C. B. Wilson, 1936
Argulus rhipidiophorus Monod, 1931
Argulus rijckmansii Brian, 1940
Argulus rotundus C. B. Wilson, 1944
Argulus rubescens Cunnington, 1913
Argulus rubropunctatus Cunnington, 1913
Argulus salminei Kroyer, 1863
Argulus scutiformis Thiele, 1900
Argulus siamensis C. B. Wilson, 1926
Argulus smalei Avenant-Oldewage & Oldewage, 1995
Argulus spinulosus Silva, 1980
Argulus stizostethii Kellicott, 1880
Argulus striatus Cunnington, 1913
Argulus taliensis Shen, 1948
Argulus tientsinensis Ku & Wang, 1956
Argulus trachynoti Brian, 1927
Argulus trilineatus C. B. Wilson, 1904
Argulus varians Bere, 1936
Argulus versicolor C. B. Wilson, 1902
Argulus vierai Pereira-Fonseca, 1939
Argulus violaceus Thomsen, 1925
Argulus vittatus (Rafinesque-Schmaltz, 1814)
Argulus wilsoni Brian, 1940
Argulus yucatanus Poly, 2005
Argulus yucatanus Poly, 2004
Argulus yuii K. N. Wang, 1958
Argulus yunnanensis Shen, 1948

Notas

↑ A Chave (2020): Os nomes galegos dos crustáceos. Xinzo de Limia (Ourense): A Chave
↑ Meehan, O. L. (1940). A review of the parasitic Crustacea of the genus Argulus in the collections of the United States National Museum. Proceedings of the United States National Museum.
↑ Müller, O. F. (1785). Entomostraca seu Insecta Testacea, quae in aquis Daniae et Norvegiae reperit, descripsit et iconibus illustravit. 135 pp.
↑ Weibezahn, F. H., & Cobo, T. (1964). Seis argúlidos (Crustacea: Branchiura) parásitos de peces dulceacuícolas en Venezuela, con descripción de una nueva especie del género Argulus. Acta Biológica Venezuélica, 4(2), 119-144.
↑ Kennedy, C. R. (1974). A checklist of British and Irish freshwater fish parasites with notes on their distribution. Journal of fish Biology, 6(5), 613-644.
↑ Walker, P. D., Flik, G., & Bonga, S. E. W. (2004). The biology of parasites from the genus Argulus and a review of the interactions with its host. In Host-parasite interactions (pp. 107-128). Taylor & Francis.
↑ Nicolás García Romero. (2016).Alteraciones patológicas del pejerrey (Odontesthes bonariensis c.) en ambientes naturales y bajo condiciones de cultivo. Revisión. en: Grosman F. “Fundamentos biológicos, económicos y sociales para una correcta gestión del recurso pejerrey”, Capítulo X. Revista AquaTIC.
↑ Hoffman, G. L. (1977). Argulus, a branchiuran parasite of freshwater fishes.
↑ Shimura, S. (1983). Seasonal occurrence, sex ratio and site preference of Argulus coregoni Thorell (Crustacea: Branchiura) parasitic on cultured freshwater salmonids in Japan. Parasitology, 86(3), 537-552.
↑ Yildiz, K., and Kumantas, A. (2002). Argulus foliaceus infection in a goldfish (Carassius auratus). Isr J Vet Med, 57(3), 118-120.

Véxase tamén

[1] A Chave (2020): Os nomes galegos dos crustáceos. Xinzo de Limia (Ourense): A Chave

[2] Meehan, O. L. (1940). A review of the parasitic Crustacea of the genus Argulus in the collections of the United States National Museum. Proceedings of the United States National Museum.

[3] Müller, O. F. (1785). Entomostraca seu Insecta Testacea, quae in aquis Daniae et Norvegiae reperit, descripsit et iconibus illustravit. 135 pp.

[4] Weibezahn, F. H., & Cobo, T. (1964). Seis argúlidos (Crustacea: Branchiura) parásitos de peces dulceacuícolas en Venezuela, con descripción de una nueva especie del género Argulus. Acta Biológica Venezuélica, 4(2), 119-144.

[5] Kennedy, C. R. (1974). A checklist of British and Irish freshwater fish parasites with notes on their distribution. Journal of fish Biology, 6(5), 613-644.

[6] Walker, P. D., Flik, G., & Bonga, S. E. W. (2004). The biology of parasites from the genus Argulus and a review of the interactions with its host. In Host-parasite interactions (pp. 107-128). Taylor & Francis.

[7] Nicolás García Romero. (2016).Alteraciones patológicas del pejerrey (Odontesthes bonariensis c.) en ambientes naturales y bajo condiciones de cultivo. Revisión. en: Grosman F. “Fundamentos biológicos, económicos y sociales para una correcta gestión del recurso pejerrey”, Capítulo X. Revista AquaTIC.

[8] Hoffman, G. L. (1977). Argulus, a branchiuran parasite of freshwater fishes.

[9] Shimura, S. (1983). Seasonal occurrence, sex ratio and site preference of Argulus coregoni Thorell (Crustacea: Branchiura) parasitic on cultured freshwater salmonids in Japan. Parasitology, 86(3), 537-552.

[10] Yildiz, K., and Kumantas, A. (2002). Argulus foliaceus infection in a goldfish (Carassius auratus). Isr J Vet Med, 57(3), 118-120.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]