Andrés Ares Díaz
Andrés Ares Díaz, nado en Corvelle (Vilalba) en 1891 e finado en Barallobre (Fene) o 3 de outubro de 1936, foi un sacerdote galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1891  Corvelle, España |
| Morte | 3 de outubro de 1936 (44/45 anos) Barallobre, España |
| Causa da morte | paseo, ferida por arma de fogo |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote |
 | |
Traxectoria
editarFoi párroco do Monte (Xove) e dende 1931 do Val de Xestoso (Monfero). Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi denunciado por negarse a entregarlle aos sublevados a recadación da colecta para a festa dos Remedios que se ía celebrar o primeiro domingo de setembro. Acusado de entregar cartos para o Socorro Vermello Internacional, foi arrestado por un grupo de falanxistas e gardas civís que o levaron a Pontedeume e despois a Barallobre onde confesou co párroco Antonio Casas. Levárono ao cemiterio e executárono ás 11 da mañá do 3 de outubro de 1936, para escarmentar ao cura de Barallobre, sospeitoso de colaborar cos republicanos.[1] Na súa partida de defunción indicase que foi eliminado pola Garda Civil, ao intentar fugarse cando era conducido a practicar unha dilixencia.
Notas
editar- ↑ Boletín Eclesiástico del Obispado de Mondoñedo, 20-10-1936, p. 2.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Preston, Paul (2011). El holocausto español: Odio y exterminio en la Guerra Civil y después. Barcelona: Debate. ISBN 978-84-8306-852-6. Consultado o 17 de xullo de 2013.