588º Rexemento de Bombardeo Nocturno
O 588º Rexemento de Bombardeo Nocturno (en ruso: 588-й ночной легкобомбардировочный авиационный полк), coñecido polas tropas alemás como as "Bruxas da Noite" (en alemán: Nachthexen, en ruso: Ночные ведьмы), foi unha unidade de bombardeo aéreo da Unión Soviética que estivo activa dende 1942 ata o final da segunda guerra mundial, e estaba formada exclusivamente por mulleres aviadoras. O 8 de febreiro de 1943 recibiu o rango de Garda e foi rebautizado como 46º Rexemento de Bombardeo Nocturno da Garda (en ruso: 46-й гвардейский ночной бомбардировочный авиопачный авиопаный авиопачный авиопачный авиопочный). Pouco máis tarde recibiu o nome honorífico de "Taman" pola súa destacada actuación durante os duros combates aéreos na península de Taman en 1943.
| 588º Rexemento de Bombardeo Nocturno (1941-1943) 46º Rexemento de Bombardeo Nocturno da Garda «Taman» (1943-1945) | |
|---|---|
| 588-й ночной легкобомбардировочный авиационный полк | |
| Activa | 1942-1945 |
| Disolta | 1945 |
| País |  Unión Soviética |
| Rama |  Forza Aérea Soviética |
| Tipo |  Aviación |
| Papel | Bombardeo |
| Tamaño | Rexemento |
| Cuartel xeral | Base aérea de Engels |
| Alcume(s) | "Bruxas da Noite" |
| Enfrontamentos | Segunda guerra mundial: |
| Condecoracións | Designación de garda Orde da Bandeira Vermella Orde de Suvorov |
| Horas de voo | 28 676 |
| Comandantes | |
| Comandante de Rexemento | Evdokiia Bershánskaia |
| Subcomandante de Rexemento | Serafima Amosova |
| Comisaria | Evdokiia Rachkevich |
| Aeronaves utilizadas | |
| Bombardeiros | Polikarpov Po-2 |
Aínda que as mulleres foron inicialmente excluídas do combate, grazas ao traballo e á presión exercida pola coronel Marina Raskova, o 8 de outubro de 1941 ditouse unha orde para despregar tres unidades aéreas femininas, entre elas o 588º Rexemento. Creado pola mencionada coronel Raskova e liderada pola maior Evdokiia Bershánskaia, estaba composta integramente por mulleres voluntarias próximas aos vinte anos de idade.
Historia
editarTralo comezo da invasión da Unión Soviética por parte da Alemaña nazi e os seus aliados, a condecorada piloto e Heroína da Unión Soviética, Marina Raskova, impulsou unha campaña para incorporar ás mulleres á Forza Aérea Soviética.[1] Os seus esforzos tiveron recompensa, e o 8 de outubro de 1941, a orde número 0099 especificaba a creación de tres rexementos aéreos integrados por mulleres.[2] Todo o persoal, desde técnicos ata pilotos, estaría integrado por mulleres. Esta unidade militar foi nomeada temporalmente 122º Corpo de Aviación, mentres recibía adestramento na cidade de Engels, no Óblast de Saratov.[1] Despois de completar o seu adestramento, os tres rexementos recibiron as seguintes designaciónsː
- 586º Rexemento de Combate Aéreo (586 IAP/PVO).
- 587º Rexemento Aéreo de Bombardeiros (587 BAP), (máis tarde renomeado como 125º Rexemento Aéreo de Bombardeo da Garda)
- 588º Rexemento de Bombardeo Nocturno, (máis tarde rebautizado como 46º Rexemento Taman de Bombardeo Nocturno da Garda)
O adestramento realizouse de xeito intenso, con entre 12 e 14 horas diarias de voo e clases teóricas, para acurtar a uns seis meses unha instrución que en condicións normais duraría dous anos. O 8 de xuño de 1942 o rexemento voou na súa primeira misión oficial de bombardeo, atacando con éxito os cuarteis dunha división alemá.[1]
Participaron en intensos combates na rexión de Kuban, enfrontándose a un dos mellores grupos de aviadores da Luftwaffe, o JG 54, que contaba nas súas filas con algúns dos mellores ases da historia da aviación, entre eles Erich Hartmann. A pesar das numerosas baixas, as Bruxas da Noite conseguiron resistir, e a diferenza dos rexementos 586º e 587º, onde a escaseza de pilotos mulleres fixo que as aviadoras caídas foran substituídas por homes, o 588º Rexemento continuou sendo exclusivamente feminino.[1]
As posteriores actuacións das aviadoras, entre elas os combates na península de Taman, valéronlle o ascenso ao rango de Garda, pasando a denominarse 46º Rexemento Taman de Bombardeo Nocturno da Garda. Participaron tamén entre outros escenarios na ofensiva de Crimea, na liberación de cidades como Minsk, Varsovia e Gdańsk ou os combates de Prusia Oriental.
Tácticas e equipamentos
editarA estratexia empregada polo 588º Rexemento foi o acoso, levando a cabo bombardeos nocturnos nos campos onde descansaba o exército nazi e os seus arredores. O efecto psicolóxico que tivo no exército alemán e a inseguridade nas filas foi absolutamente efectivo. Estaba composto por 40 tripulacións, cada unha formada por dúas aviadoras, que chegaron a realizar en ocasións máis de 15 misións nunha noite.[3] Levaron a cabo máis de 23.000 voos de combate e lanzaron 3.000 toneladas de bombas. Foi a unidade feminina máis condecorada da Forza Aérea Soviética. Cada piloto puido ter voado en máis de 1.100 misións ata o final da guerra e vinte e tres das súas compoñentes conseguiron obter o título de Heroína da Unión Soviética. Trinta dos seus membros morreron durante o combate.[4]
O avión usado para levar a cabo as súas misións era un biplano Polikarpov Po-2, deseñado en 1928 e orixinalmente destinado a ser usado como avión de adestramento e fumigación. Ata a data, é o biplano do que se fabricaron máis unidades na historia da aviación. Só podían levar dúas bombas á vez, polo que era necesario realizar varias incursións durante a noite. Lentos e inadecuados para a tarefa, as pilotos demostraron unha excepcional capacidade para manexalos grazas á súa manobrabilidade.[5] Unha das súas principais vantaxes era que a velocidade máxima que podían alcanzar era inferior á velocidade mínima que debían manter os avións alemáns para evitar entrar en perda, como o Messerschmitt Bf 109 ou o Focke-Wulf Fw 190.[3] En consecuencia, os pilotos alemáns tiveron grandes dificultades para derrubalos.[6] Esta característica do biplano permitía voar co motor ao ralentí preto do seu obxectivo e planear antes de lanzar as bombas. Os soldados alemáns comparaban o son do motor co dun pau de vasoira surcando o ceo, polo que chamaron ás pilotos "Bruxas da noite".[7]
Outra das tácticas empregadas polas aviadoras do 588º Rexemento consistía en voar en grupos de tres avións, e mentres dous deles atraían as luces dos vixías alemáns, o terceiro voaba pola zona escura e atacaba o obxectivo.[8] Posteriormente repetían a operación cambiando as posicións ata lanzar toda a carga dos tres avións.[1] Estas aviadoras carecían de paracaídas, debido ao considerable peso das bombas e á baixa altitude á que voaban cos seus biplanos.[9]
Misións
editar
Durante o transcurso da guerra, o rexemento realizou 23 672 saídas, distribuídas do seguinte xeito:
- Batalla do Cáucaso - 2920 saídas
- Batalla do cruzamento do Kuban, Taman, Novorossiisk - 4623 saídas
- Ofensiva de Crimea : 6140 saídas
- Operación Bagration - 400 saídas
- Ofensiva do Vístula-Óder : 5421 saídas
- Ofensiva de Prusia Oriental - 2000 saídas.
Os intervalos entre cada saída duraban entre 5 e 8 minutos, a miúdo pola noite. Cada tripulación facía entre seis e oito saídas ao día durante o verán e de dez a doce saídas durante o inverno.
A duración total dos voos realizados foi de 28 676 horas ou 1.191 días en total.
En total lanzaron 2 902 980 kg de bombas das que 26 000 eran bombas incendiarias. Segundo as estatísticas aproximadas do rexemento, foron destruídos e danados 17 pontes, trens, 2 estacións de ferrocarril, 46 depósitos, 12 tanques de combustible, 1 avión, 2 chalanas, 76 coches, 86 puntos de disparo e 11 proxectores. Ademais dos bombardeos, a unidade levou a cabo 155 misións para subministrar alimentos e municións ás forzas soviéticas.
Principais compoñentes
editar
- Comandantes
- Evdokiia Bershánskaia - Comandante
- Serafima Amosova - Subcomandante
- Irina Rakobólskaia - Xefa de persoal
- Xïwaz Dospanova - Xefa de comunicacións (tenente primeira)
- Heroínas da Unión Soviética[10]
- Raísa Aronova
- Vera Belik †[11]
- Marina Checheneva
- Rufina Gasheva
- Polina Gelman
- Antonina Khudiakova
- Larisa Litvinova
- Tatiana Makarova †
- Natalia Meklin
- Evdokiia Nikulina
- Evdokiia Nosal †
- Zoia Parfeonova
- Evdokiia Pasko
- Nadezhda Popova
- Nina Raspopova
- Evgenia Rudneva †
- Ekaterina Riabova
- Olga Sanfirova †
- Irina Sebrova
- Maguba Sirtlanova
- Maria Smirnova
- Nina Ulianenko
- Evgenia Zhigulenko
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "The Night Witches - Russian Combat Pilots of World War Two". h2g2.com (en inglés). Consultado o 23 de agosto de 2021.
- ↑ "Marina Raskova and Soviet Female Pilots" (en inglés). 9 de decembro de 1998. Arquivado dende o orixinal o 13 de decembro de 2011. Consultado o 25 de agosto de 2021.
- ↑ 3,0 3,1 "The Night Witches: The True Story of an Incredible Group of Women" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2019. Consultado o 25 de agosto de 2021.
- ↑ Noggle & White 2001, pp. 20-21.
- ↑ "Soviet Combat Veterans of World War II Symposium - Event to honor the courage and valor of Russia’s heroines". Museo aeroespacial de San Diego (en inglés). 21 de abril de 2005. Arquivado dende o orixinal o 23 de marzo de 2010. Consultado o 25 de agosto de 2021.
- ↑ "The incredible story of "the night witches"" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 13 de setembro de 2013. Consultado o 23 de agosto de 2021.
- ↑ "Nadezhda Popova, WWII ‘Night Witch,’ Dies at 91". The New York Times (en inglés). 14 de xullo de 2013. Consultado o 23 de agosto de 2021.
- ↑ Duncan, Phyllis-Anne. "Russian Women Pilots" (en inglés). Consultado o 25 de agosto de 2021.
- ↑ Axell 2002, pp. 60-62.
- ↑ "Lista de pilotos do 46º Rexemento". samsv.narod.ru (en ruso). Consultado o 23 de agosto de 2021.
- ↑ Vinogradova 2016, p. 98.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Noggle, Anne; White, Christine (2001). A Dance with Death: Soviet Airwomen in World War II [Un baile coa morte: Aviadores soviéticas na Segunda Guerra Mundial] (en inglés). Texas A&M University Press. ISBN 1-58544-177-5. Consultado o 23 de agosto de 2021.
- Rakobolskaia, Irina; Kratsova, Natalia (2005). Нас называли ночными ведьмами [Chamábannos Bruxas da Noite] (en ruso). Universidade Estatal de Moscova. ISBN 5-211-05008-8. Consultado o 23 de agosto de 2021.
- Cottam, Kazimiera Janina (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers (en inglés). Newburyport: Focus Publishing/R. Pullins Co. ISBN 1-58510-160-5.
- Milanetti, Gian Piero (2013). Soviet Airwomen of the Great Patriotic War: A pictorial history. Roma: Istituto Bibliografico Napoleone. ISBN 9788875651466.
- Milanetti, Gian Piero (2011). Le Streghe della Notte: La storia non detta delle eroiche ragazze-pilota dell'Unione Sovietica nella Grande Guerra Patriottica (en italiano). Roma: Istituto Bibliografico Napoleone. ISBN 88-7565-100-0.
- Pennington, Reina (1997). Wings, Women, and War: Soviet Airwomen in World War II Combat (en inglés). University Press of Kansas. ISBN 0-7006-1554-7. Consultado o 23 de agosto de 2021.
- Sakaida, Henry (2003). Heroines of the Soviet Union: 1941–45 (en inglés). Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-598-3.
- Vinogradova, Lyuba (2016). Las brujas de la noche (en castelán). ISBN 978-84-944272-9-9.
- Axell, Albert (2002). Russia's heroes (1941-1945) (en inglés). Carroll and Graf Publishers. Consultado o 23 de agosto de 2021.
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Soviet Women Combat Pilots New Zealand Fighter Pilots Museum (en inglés).
- Fotos de avións e pilotos do rexemento (en ruso).